الان چند تا سکه مهریه تعلق میگیرد؟ (آپدیت ۱۴۰۴، بررسی کامل قوانین و آخرین رویه های قضایی)

در حال حاضر، هیچ محدودیت عددی برای تعیین مهریه در عقدنامه وجود ندارد و مهریه همان مقداری است که زوجین توافق و در سند ازدواج ثبت کرده اند. آنچه تغییر کرده و ابهامات زیادی ایجاد کرده، تفاوت میان میزان مهریه توافق شده و سقف ضمانت اجرای آن (به ویژه از نظر امکان جلب و حبس) است. طبق قوانین جاری در ایران و آپدیت ۱۴۰۴، برای مهریه تا سقف ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی، زوج در صورت عدم پرداخت و عدم اثبات اعسار یا عدم رعایت اقساط، ممکن است با حکم جلب مواجه شود. اما برای مازاد بر ۱۱۰ سکه، امکان حکم جلب و حبس وجود ندارد و مطالبه آن صرفاً از طریق توقیف اموال زوج امکان پذیر است. نکته مهم این است که طرح قانون ۱۴ سکه هنوز به تصویب نهایی نرسیده و مبنای قانونی ندارد و تمامی مهریه ثبت شده به ذمه زوج است.

مهریه، این حق مالی مهم برای زوجه، همواره یکی از ارکان اصلی عقد نکاح در فقه اسلامی و حقوق ایران بوده است. با این حال، تغییرات اجتماعی، اقتصادی و تحولات قانونی در سالیان اخیر، پیچیدگی های فراوانی را در خصوص نحوه تعیین، مطالبه و پرداخت آن ایجاد کرده است. بسیاری از زوجین، به ویژه در آستانه ازدواج یا درگیر با دعاوی خانواده، با این پرسش اساسی مواجه هستند که «الان چند تا سکه مهریه تعلق میگیرد؟» پاسخ به این سوال، فراتر از یک عدد ساده است و مستلزم درک عمیق از ماهیت حقوقی مهریه، تفکیک میان تعهد و ضمانت اجرا، و آگاهی از آخرین رویه های قضایی و شایعات رایج در این زمینه است. این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای جامع و به روز، به بررسی دقیق ابعاد مختلف مهریه در سال ۱۴۰۴ می پردازد تا هر دو طرف رابطه زناشویی، با آگاهی کامل از حقوق و تکالیف خود، تصمیم گیری های مسئولانه ای داشته باشند.

تفاوت بنیادین: «میزان مهریه» و «میزان قابل اجرا»

یکی از بزرگترین سوءتفاهم ها در مورد مهریه، خلط دو مفهوم اساسی «میزان مهریه» که در عقدنامه توافق و ثبت می شود و «میزان قابل اجرا» که به سقف ضمانت های قانونی و امکان توقیف یا حبس زوج مربوط می شود، است. از نظر قانون مدنی ایران، هیچ محدودیتی برای تعداد سکه یا میزان مالی که به عنوان مهریه تعیین می شود، وجود ندارد. زوجین می توانند هر تعداد سکه یا هر میزان مالی را به توافق یکدیگر در عقدنامه ثبت کنند و این توافق کاملاً معتبر و شرعی است.

بنابراین، زمانی که از «چند سکه مهریه تعلق میگیرد» صحبت می کنیم، منظورمان لزوماً سقف قانونی برای تعیین مهریه نیست، بلکه بیشتر به سقف ضمانت اجرای کیفری و امکان حبس زوج مربوط می شود. اینجاست که نقش «۱۱۰ سکه» و «اعسار» برجسته می شود. مهریه، به محض جاری شدن صیغه عقد، به ملکیت زن در می آید و زن می تواند در هر زمان آن را مطالبه کند. اما چگونگی و ضمانت اجرای این مطالبه، به ویژه در صورت عدم توانایی مالی زوج، تابع قوانین خاصی است که در ادامه به تفصیل توضیح داده می شود.

واقعیت طرح ۱۴ سکه مهریه در سال ۱۴۰۴: شایعه یا قانون؟

در سالیان اخیر، شایعات و اخبار متعددی مبنی بر تصویب قانونی جدید برای محدودیت مهریه تا سقف ۱۴ سکه منتشر شده است که نگرانی ها و ابهامات بسیاری را در میان زوجین، به ویژه جوانان، ایجاد کرده است. لازم است تاکید شود که این شایعات تا این لحظه (سال ۱۴۰۴) صحت نداشته و هیچ قانون رسمی مبنی بر محدودیت مهریه به ۱۴ سکه یا الزام به پرداخت مالیات برای مهریه های بیش از آن، در کشور به تصویب نهایی نرسیده است.

آنچه در این باره مطرح شده، صرفاً در حد طرح ها و پیشنهاداتی در مجلس شورای اسلامی بوده که در کمیسیون های مربوطه مورد بررسی قرار گرفته اند. این طرح ها هنوز مراحل قانونی لازم برای تبدیل شدن به قانون (از جمله تصویب در صحن علنی مجلس و تایید شورای نگهبان) را طی نکرده اند. بنابراین، هرگونه ادعای مبنی بر اجرای «قانون ۱۴ سکه» کاملاً بی اساس است و ملاک عمل در حال حاضر، همان قوانین قبلی و جاری کشور در خصوص مهریه است. این موضوع برای تمامی ازدواج ها، چه آنهایی که در گذشته صورت گرفته اند و چه ازدواج های جدید، صدق می کند؛ زیرا قانونی در این خصوص به تصویب نرسیده که بخواهد عطف به ماسبق شود یا برای آینده محدودیتی ایجاد کند. لذا، توصیه می شود برای اطلاع از قوانین، تنها به مراجع رسمی و اخبار معتبر قضایی و حقوقی اتکا شود.

تا این لحظه (سال ۱۴۰۴)، هیچ قانون رسمی مبنی بر محدودیت مهریه به ۱۴ سکه یا الزام به پرداخت مالیات برای مهریه های بیش از آن، در کشور به تصویب نهایی نرسیده و شایعات موجود صحت ندارند. ملاک عمل همان قوانین قبلی و جاری است.

قوانین مهریه در حال حاضر (آپدیت ۱۴۰۴): جامع ترین راهنما

برای درک کامل وضعیت مهریه در ایران در سال ۱۴۰۴، ضروری است به جزئیات قوانین و رویه های قضایی فعلی پرداخته شود. این بخش به تشریح موارد کلیدی می پردازد که هر فردی باید از آن ها آگاه باشد.

مهریه تا ۱۱۰ سکه: ضمانت های حقوقی و کیفری

قانونگذار برای مهریه تا سقف ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی (یا معادل آن از سایر انواع مهریه مانند وجه نقد یا اموال)، ضمانت اجرای کیفری در نظر گرفته است. این بدان معناست که اگر مهریه زن تا این سقف باشد و مرد از پرداخت آن خودداری کند، زن می تواند با مراجعه به دادگاه، حکم جلب همسر خود را دریافت نماید. البته، این حکم جلب مشروط به این است که زوج توانایی مالی پرداخت را داشته باشد و دادخواست اعسار او نیز توسط دادگاه رد شده باشد. در صورتی که اعسار زوج پذیرفته شود و دادگاه حکم به تقسیط مهریه بدهد، مادامی که اقساط به صورت منظم پرداخت شود، امکان صدور حکم جلب وجود نخواهد داشت. با این حال، عدم پرداخت منظم اقساط (معمولاً سه قسط متوالی)، می تواند منجر به صدور مجدد حکم جلب گردد. علاوه بر امکان حکم جلب، توقیف اموال زوج (به جز مستثنیات دین) تا سقف ۱۱۰ سکه نیز امکان پذیر است.

مهریه بیش از ۱۱۰ سکه: صرفاً ضمانت اجرای حقوقی

در صورتی که مهریه توافق شده در عقدنامه، بیش از ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی باشد، برای مازاد بر این ۱۱۰ سکه، امکان صدور حکم جلب و حبس وجود ندارد. این بدان معناست که جنبه کیفری قانون، فقط تا سقف ۱۱۰ سکه اعمال می شود. با این حال، این موضوع به هیچ وجه به معنای عدم تعهد زوج به پرداخت مابقی مهریه نیست. زوجه همچنان می تواند کل مهریه خود را (هر تعدادی که باشد) از طریق مراجع قضایی مطالبه کند و برای وصول مازاد بر ۱۱۰ سکه، صرفاً از طریق توقیف اموال زوج اقدام نماید. در این موارد، شناسایی اموال قابل توقیف (به جز مستثنیات دین) بر عهده زوجه است. دادگاه با بررسی دارایی های زوج، در صورت اثبات تمکن مالی، حکم به پرداخت کل مهریه می دهد، اما برای بخش مازاد بر ۱۱۰ سکه، حبسی در کار نخواهد بود.

انواع مهریه: عندالمطالبه و عندالاستطاعه

تفاوت اساسی بین مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه، در زمان و شرایط مطالبه و اثبات توانایی پرداخت است:

• مهریه عندالمطالبه: در این حالت، زن می تواند در هر زمان که بخواهد، مهریه خود را از همسرش مطالبه کند و مرد موظف به پرداخت آن است. بار اثبات عدم توانایی مالی (اعسار) در این نوع مهریه، بر عهده زوج (مرد) است. یعنی مرد باید به دادگاه ثابت کند که نمی تواند مهریه را یکجا پرداخت کند.
• مهریه عندالاستطاعه: این نوع مهریه، مشروط به توانایی مالی مرد است. زن تنها زمانی می تواند مهریه خود را مطالبه کند که ثابت شود مرد تمکن مالی لازم برای پرداخت آن را دارد. در اینجا، بار اثبات تمکن مالی بر عهده زوجه (زن) است. این قید باید صراحتاً در عقدنامه ذکر شده باشد و برای زوج امتیاز مهمی محسوب می شود؛ چرا که تا زمانی که زوجه توانایی مالی مرد را اثبات نکند، مرد ملزم به پرداخت نیست.

ماهیت مهریه، زمان تعلق و نحوه محاسبه

مهریه به محض جاری شدن صیغه عقد نکاح دائم، به ملکیت زن در می آید. این بدان معناست که زن از همان لحظه مالک مهریه خود است و می تواند هر زمان که بخواهد آن را مطالبه کند و هر تصرفی در آن (مانند بخشش، مطالبه، فروش و…) داشته باشد. مهریه می تواند انواع مختلفی داشته باشد: سکه طلا (رایج ترین شکل)، وجه نقد، ملک، طلاجات، یا هر مال دیگری که دارای ارزش مالی باشد و قابلیت تملک را داشته باشد. نحوه محاسبه مهریه بسته به نوع آن متفاوت است:

• مهریه سکه طلا: سکه ها به قیمت روز مطالبه محاسبه و پرداخت می شوند، فارغ از اینکه در زمان عقد چه قیمتی داشته اند.
• مهریه وجه نقد: اگر مهریه به صورت وجه رایج (پول نقد) تعیین شده باشد، بر اساس شاخص نرخ تورم سالانه که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین و اعلام می شود، تعدیل و محاسبه خواهد شد. این شاخص، ارزش پول را در زمان عقد نسبت به زمان مطالبه در نظر می گیرد تا حق زن از بین نرود.

مستثنیات دین: اموال غیر قابل توقیف در مهریه

یکی از مفاهیم کلیدی در دعاوی مهریه، «مستثنیات دین» است. این به آن دسته از اموالی اطلاق می شود که حتی در صورت محکومیت زوج به پرداخت مهریه و عدم توانایی او، دادگاه اجازه توقیف آن ها را برای وصول مهریه صادر نمی کند. هدف از این قانون، حفظ حداقل امکانات زندگی برای بدهکار است تا او دچار مشکلات اساسی نشود. مهم ترین مصادیق مستثنیات دین شامل موارد زیر است:

• منزل مسکونی که عرفاً در شان محکوم علیه و افراد تحت تکفل او باشد.
• اثاثیه مورد نیاز زندگی که برای رفع حوائج ضروری محکوم علیه و خانواده او لازم است.
• ابزار و وسایل کار و کسب و حرفه کشاورزی، صنعتی و تجاری که برای امرار معاش ضروری محکوم علیه و افراد تحت تکفل او لازم است.
• تلفن مورد نیاز و ضروری.
• وجه نقد لازم که عرفاً جهت تأمین هزینه های زندگی محکوم علیه و افراد تحت تکفل او به مدت یک ماه ضروری است.
• خوراک و پوشاک و آذوقه مورد نیاز محکوم علیه و افراد تحت تکفل او به مدت یک ماه.

تشخیص مصادیق مستثنیات دین بر عهده دادگاه است و با توجه به شان و وضعیت زندگی زوج تعیین می شود.

تاثیر فوت زوج یا زوجه بر مهریه

مهریه، به عنوان یک حق مالی، با فوت زوج یا زوجه ساقط نمی شود و وارد ترکه (ارث) متوفی می گردد:

• فوت زوج (مرد): در صورت فوت مرد، مهریه زن به قوت خود باقی است و او می تواند مهریه خود را از ماترک (اموال به جای مانده) همسرش مطالبه کند. مهریه زن، مقدم بر سایر دیون متوفی و سهم الارث وراث است؛ یعنی ابتدا باید مهریه زن از اموال مرد پرداخت شود و سپس مابقی ترکه بین وراث تقسیم گردد.
• فوت زوجه (زن): اگر زن قبل از مطالبه مهریه یا وصول کامل آن فوت کند، حق مهریه او ساقط نمی شود. در این حالت، ورثه زن (شامل پدر، مادر، فرزندان و در برخی موارد همسر متوفی) به نسبت سهم الارث قانونی خود، می توانند مهریه او را از زوج مطالبه کنند.

بررسی تاثیر خیانت زوجه بر حق مهریه

بر خلاف باور عمومی رایج، «خیانت» یا «عدم تمکین» زوجه، به خودی خود باعث از بین رفتن حق مهریه نمی شود. مهریه، به محض وقوع عقد، به ملکیت زن درمی آید و یک حق مالی مستقل است. این حق، تنها در صورتی ساقط می شود که زن خود آن را به صورت ارادی ببخشد (بذل مهریه) یا در شرایط خاصی مانند فسخ نکاح یا طلاق خلع یا مبارات، بخشی از آن را در ازای طلاق بپذیرد. بنابراین، اگر زوجه مرتکب خیانت شود، این عمل می تواند پیامدهای قانونی دیگری (مانند درخواست طلاق از سوی زوج یا از دست دادن حق نفقه) داشته باشد، اما حق مهریه او را ساقط نخواهد کرد. مگر اینکه در ضمن عقد شرط خاصی در این رابطه گذاشته شده باشد که البته این امر نادر و محل بحث حقوقی است.

فرآیند مطالبه مهریه: گام های قانونی

مطالبه مهریه در ایران، از دو مسیر اصلی اداره ثبت اسناد و دادگاه خانواده امکان پذیر است. انتخاب هر یک از این مسیرها، مزایا و معایب خاص خود را دارد و بسته به شرایط پرونده و اموال زوج، می تواند متفاوت باشد.

مطالبه از طریق اداره ثبت اسناد

این روش معمولاً سریع تر و کم هزینه تر از روش قضایی است، اما محدودیت هایی نیز دارد:

1. مراجعه به دفترخانه: زوجه با در دست داشتن سند ازدواج رسمی خود، به دفترخانه ای که عقد در آن ثبت شده، مراجعه کرده و تقاضای صدور اجراییه برای مهریه را می نماید.
2. صدور اجراییه: دفترخانه یک اجراییه صادر و به زوج ابلاغ می کند. زوج ۱۰ روز مهلت دارد تا مهریه را پرداخت کند یا اموالی برای توقیف معرفی کند.
3. معرفی و توقیف اموال: در صورت عدم پرداخت، زوجه می تواند اموال منقول یا غیرمنقول زوج را (به جز مستثنیات دین) به اداره ثبت معرفی کند تا توقیف شود. این اموال می تواند شامل حساب های بانکی، حقوق (یک چهارم حقوق مادامی که زوج متأهل است و یک سوم پس از طلاق)، سهام، خودرو، ملک و… باشد.
4. مزایا: سرعت نسبی، عدم نیاز به وکیل در مراحل اولیه، فرسایش کمتر نسبت به دادگاه.
5. معایب: اداره ثبت صلاحیت رسیدگی به دادخواست اعسار زوج را ندارد و در صورت عدم معرفی اموال توسط زوجه، ممکن است فرآیند طولانی شود. همچنین، شناسایی اموال پیچیده توسط اداره ثبت دشوار است.

مطالبه از طریق دادگاه خانواده

این روش جامع تر است و برای پرونده های پیچیده تر یا در صورت عدم موفقیت از طریق ثبت، مورد استفاده قرار می گیرد:

1. تقدیم دادخواست: زوجه (یا وکیل او) با تقدیم دادخواست مطالبه مهریه به دادگاه خانواده، رسماً دعوا را آغاز می کند.
2. رسیدگی قضایی: دادگاه به پرونده رسیدگی می کند. در این مرحله، هم امکان درخواست اعسار از سوی زوج وجود دارد و هم دادگاه می تواند از مراجع مختلف (مانند اداره ثبت اسناد و املاک، بانک مرکزی، راهنمایی و رانندگی) استعلام دارایی های زوج را بگیرد که این امر شناسایی اموال را برای زوجه آسان تر می کند.
3. صدور حکم: پس از بررسی های لازم، دادگاه حکم به پرداخت مهریه (یکجا یا تقسیطی، بسته به وضعیت مالی زوج) صادر می کند.
4. اجرا: پس از قطعیت حکم، پرونده به اجرای احکام دادگستری ارجاع می شود و مراحل توقیف اموال و وصول مهریه پیگیری می گردد.
5. مزایا: جامعیت بیشتر، امکان طرح دعوای اعسار و بررسی آن، دسترسی دادگاه به استعلامات گسترده از دارایی های زوج، امکان توقیف اموال و حتی صدور حکم جلب (در صورت عدم پرداخت ۱۱۰ سکه و رد اعسار).
6. معایب: زمان بر بودن، نیاز به پیگیری های حقوقی دقیق تر، و صرف هزینه بیشتر برای دادرسی.

نقش وکیل متخصص در پرونده های مهریه

با توجه به پیچیدگی های حقوقی و رویه های قضایی در خصوص مهریه، کمک گرفتن از یک وکیل متخصص خانواده برای هر دو طرف (زوج و زوجه) می تواند بسیار مثمر ثمر باشد. وکیل می تواند:

• به زوجه در شناسایی اموال زوج، تنظیم صحیح دادخواست ها، و پیگیری سریع تر و مؤثرتر پرونده کمک کند.
• به زوج در تنظیم دادخواست اعسار، ارائه مستندات لازم برای اثبات عدم تمکن مالی، و دفاع مؤثر در برابر دعاوی زوجه یاری رساند تا از تبعات ناخواسته مانند حبس جلوگیری شود.

مشاوره حقوقی تخصصی، کلید موفقیت در اینگونه دعاوی و کاهش آسیب های احتمالی است.

دفاعیات و تعهدات زوج در قبال مهریه

برای زوجینی که تعهد پرداخت مهریه دارند، آگاهی از راه های قانونی برای مدیریت این تعهد و دفاع در برابر مطالبه آن، اهمیت فراوانی دارد. این بخش به بررسی کلیدی ترین نکات در این زمینه می پردازد.

دادخواست اعسار و تقسیط مهریه

اگر زوج توانایی مالی برای پرداخت یکجای مهریه را ندارد، می تواند با تقدیم دادخواست اعسار از پرداخت مهریه به دادگاه، درخواست تقسیط آن را مطرح کند. این دادخواست باید به موقع (معمولاً ظرف یک ماه از ابلاغ اجراییه مهریه) تقدیم شود تا از صدور حکم جلب جلوگیری به عمل آید. برای اثبات اعسار، زوج باید مدارکی دال بر عدم توانایی مالی خود ارائه دهد، از جمله:

• فهرست کامل اموال و دارایی ها (منقول و غیرمنقول) که نشان دهد فاقد اموال کافی برای پرداخت یکجای مهریه است.
• گواهی عدم تمکن مالی از شهود معتبر (حداقل دو شاهد).
• مدارک مربوط به شغل، درآمد، بدهی ها، تعداد افراد تحت تکفل (فرزندان، والدین بیمار و…).

دادگاه با بررسی دقیق این مدارک و انجام تحقیقات لازم، در صورت احراز اعسار زوج، مهریه را به صورت اقساطی (مثلاً یک سکه در هر چند ماه) تعیین می کند. در تعیین مبلغ و فاصله اقساط، دادگاه تمامی جوانب مالی زوج، از جمله شغل، درآمد، هزینه های زندگی ضروری و تعداد فرزندان را مدنظر قرار می دهد. پرداخت منظم این اقساط، برای زوج بسیار حیاتی است؛ زیرا در صورت عدم پرداخت سه قسط متوالی، زن می تواند مجدداً درخواست حکم جلب زوج را به دلیل عدم رعایت تعهدات اعسار ارائه دهد.

اثبات تمکن مالی زوج توسط زوجه

در بسیاری از موارد، به ویژه در مهریه عندالمطالبه، زوجه وظیفه دارد تا برای توقیف اموال زوج، آن ها را شناسایی و به دادگاه یا اداره ثبت معرفی کند. اثبات تمکن مالی زوج برای زوجه، چالش برانگیز است اما از طریق روش های زیر امکان پذیر است:

1. استعلام از مراجع رسمی: دادگاه می تواند از بانک مرکزی (جهت حساب های بانکی)، سازمان ثبت اسناد و املاک (جهت املاک ثبت شده)، اداره راهنمایی و رانندگی (جهت خودرو)، و بورس (جهت سهام) استعلام بگیرد.
2. تحقیق محلی و شهادت شهود: زوجه می تواند با جمع آوری اطلاعات از محل زندگی و کار زوج، یا با معرفی شهودی که از دارایی های او مطلع هستند، تمکن مالی را اثبات کند.
3. معرفی اموال و دارایی ها: اگر زوجه اطلاعاتی از دارایی های زوج (مانند حساب بانکی خاص، ملکی که می داند به نام اوست، یا خودرویی که استفاده می کند) دارد، می تواند آن را به دادگاه یا اداره ثبت معرفی کند تا توقیف شود.

این فرآیند نیازمند پیگیری دقیق و بعضاً کمک گرفتن از وکیل متخصص است.

عدم تمکین زوجه و تاثیر آن بر مهریه

یکی دیگر از موضوعات رایج در دعاوی خانواده، «عدم تمکین» زوجه است. تمکین به معنای انجام وظایف زناشویی و سکونت در منزل مشترک و ایفای نقش همسری است. اگر زوجه بدون دلیل موجه از تمکین خودداری کند، زوج می تواند با طرح دادخواست «عدم تمکین»، حق نفقه او را ساقط کند. با این حال، مهم است که بدانیم عدم تمکین زوجه، حق مهریه او را ساقط نمی کند. مهریه، یک حق مالی مستقل است که به محض عقد به ملکیت زن در می آید و عدم تمکین، تنها بر حق نفقه او تاثیر می گذارد و به مهریه مربوط نیست. این تفکیک حقوقی در بسیاری از پرونده های مهریه حائز اهمیت است و باید به درستی مدنظر قرار گیرد.

عدم تمکین زوجه، حق مهریه او را ساقط نمی کند. مهریه، یک حق مالی مستقل است که به محض عقد به ملکیت زن در می آید و عدم تمکین، تنها بر حق نفقه او تاثیر می گذارد.

نتیجه گیری: لزوم آگاهی حقوقی، کلید آرامش در مسائل مهریه

پاسخ به این سوال که الان چند تا سکه مهریه تعلق میگیرد، همانطور که مشروحاً توضیح داده شد، نه یک عدد ثابت، بلکه مجموعه ای از قوانین و رویه های پویا و چندوجهی است. مهمترین نکته ای که باید به خاطر داشت، عدم تصویب «قانون ۱۴ سکه» و ادامه اعتبار قوانین قبلی، به ویژه در مورد سقف ۱۱۰ سکه برای ضمانت اجرای کیفری (حبس) است. این به آن معنا نیست که مهریه بیش از ۱۱۰ سکه قابل مطالبه نیست؛ بلکه صرفاً جنبه کیفری برای مازاد آن وجود ندارد و وصول آن از طریق توقیف اموال خواهد بود.

مهریه یک حق قانونی و شرعی برای زن است که به محض عقد به ملکیت او درمی آید و می تواند آن را مطالبه کند. از سوی دیگر، قانون تمهیداتی نظیر دادخواست اعسار و تقسیط را برای مردانی که توانایی پرداخت یکجا را ندارند، در نظر گرفته است تا از زندانی شدن آن ها جلوگیری شود. آگاهی از تفاوت های مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه، شناخت مستثنیات دین، و تاثیر فوت یا عدم تمکین بر مهریه، همگی برای مدیریت صحیح این تعهد حقوقی ضروری هستند.

با توجه به پیچیدگی های موجود، اکیداً توصیه می شود که زوجین، چه در آستانه ازدواج و چه درگیر با دعاوی مهریه، حتماً با یک وکیل متخصص خانواده مشورت کنند. این آگاهی و مشورت حقوقی، نه تنها می تواند از بروز مشکلات و سوءتفاهمات بعدی جلوگیری کند، بلکه به افراد کمک می کند تا با اتخاذ تصمیمات آگاهانه و مسئولانه، حقوق خود را به درستی پیگیری کرده و از تضییع آن ها جلوگیری نمایند. در نهایت، آرامش در مسائل مهریه، بیش از هر چیز، در گرو درک صحیح و به روز از قوانین و رویه های قضایی است.