سفیر افلاک/خراسان رضوی محققان موسسه روان پزشکی ماکس پلانک آلمان بررسی کرده اند که چگونه هورمون های استرس بر رشد اولیه سلول های مغزی در قشر مغز جنین تاثیر می گذارند.
به گزارش مدیکال اکسپرس، قشر مغز، ناحیه حیاتی مغز برای تفکر است و محققان توانستند پیوندهای علّی بین هورمون های استرس و ساختار مغزی تغییر یافته که به سطوح بالاتر تحصیلات در آینده مربوط می شود را نشان دهند.
گروه هورمونی گلوکوکورتیکوییدها برای تنظیم متابولیسم و پاسخ ایمنی بدن همچنین برای رشد اندام هایی مانند مغز و ریه ها قبل از تولد بسیار مهم است. هورمون ها در پاسخ به استرس ترشح می شوند و می توانند از مادر به جنین برسند. یکی از شناخته شده ترین هورمون های استرس، کورتیزول است که برای کمک به بلوغ ریه های جنین، اشکال مصنوعی آن تجویز می شود، به عنوان مثال، در حاملگی هایی که در معرض خطر بالای زایمان زودرس هستند.
آنتی سی کرونتیرا پیشتاز این تحقیق اظهار کرد: ما دریافتیم که گلوکوکورتیکوییدها، زمانی که در اوایل بارداری در سه ماهه اول یا اوایل سه ماهه دوم وجود داشته باشند، تعداد نوع خاصی از سلول های مغزی را که در مراحل اولیه رشد تشکیل می شوند (به نام سلول های پیش ساز پایه) افزایش می دهند. اینها سلول هایی هستند که برای رشد قشر مغز مهم هستند.
دانشمندان از اندامک های مغزی برای تحقیقات خود استفاده کردند. این اندامک ها، مدل هایی از مغز در حال رشد هستند که از پوست یا سلول های خونی انسان مشتق شده اند و در یک ظرف کشت بالغ می شوند. دانشمندان مراحل اولیه رشد مغز را بازتولید می کنند و بینش هایی را در مورد اولین مراحل در رشد مغز انسان ارایه می دهند.
گلوکوکورتیکوییدها از طریق پروتیینی به نام ZBTB16 برای تغییر رشد قشر مغز عمل می کنند و این منجر به تولید نورون های بیشتری می شود. محققان با جزییات به بررسی یک نوع ژنتیکی پرداختند که منجر به افزایش سطح ZBTB16 در پاسخ به گلوکوکورتیکوییدها می شود. آنان رابطه علّی با تغییر ساختار مغز و پیشرفت تحصیلی بالاتر را در مراحل بعدی زندگی پیدا کردند. این ارتباط بیشتر توسط داده های یک تحقیق که زنان باردار و فرزندان آنان را دنبال می کرد، پشتیبانی شد.
زمان بارداری بسیار مهم است
نتایج بسیاری از تحقیقات گذشته نشان داده اند که گلوکوکورتیکوییدها زمانی که در اواخر بارداری، در سه ماهه سوم وجود داشته باشند، اثرات نامطلوبی برای فرزندان از جمله از دست دادن ارتباطات عصبی و افزایش خطر ابتلا به اختلالات روان پزشکی در آینده ایجاد می کنند. آنتی سی کرونتیرا توضیح داد که تحقیق ما نشان می دهد که همان هورمون ها در اوایل بارداری می توانند اثر معکوس داشته باشند.
این امر به عصب زایی، فرآیند تولید نورون از سلول های پیش ساز، که در اوایل بارداری فعال است، اما نه در اواخر بارداری، مربوط می شود. کرونتیرا اظهار کرد: «ما دریافتیم که گلوکوکورتیکوییدها در اوایل بارداری سلول های پیش ساز و نورون ها را افزایش می دهند و این به فنوتیپ های مفید برای فرزندان مانند افزایش توانایی های شناختی مربوط می شود.» نتایج یکسان برای گلوکوکورتیکوییدها در اواخر بارداری امکان پذیر نخواهد بود زیرا در این صورت تولید نورون از سلول های پیش ساز دیگر اتفاق نمی افتد.
الیزابت بایندر، مدیر موسسه روان پزشکی ماکس پلانک افزود: تحقیقات ما مسیری را در سطح سلولی و مولکولی کشف کرد که چگونگی تاثیر گلوکوکورتیکوییدها بر رشد قشر انسان، با پیامدهای بالقوه برای توانایی های شناختی و ساختار مغز در آینده را توضیح می دهد.
آگاهی از این مراحل اولیه رشد بسیار مهم است زیرا می تواند رویکردهای درمانی را در چنین مراحل اولیه رشد انسان از طریق مادر امکان پذیر کند.
یافته های این تحقیق در مجله Neuron منتشر شده است.
پایان خبر سفیر افلاک
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "تاثیر هورمون استرس بر توانایی های شناختی کودکان" هستید؟ با کلیک بر روی پزشکی، آیا به دنبال موضوعات مشابهی هستید؟ برای کشف محتواهای بیشتر، از منوی جستجو استفاده کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "تاثیر هورمون استرس بر توانایی های شناختی کودکان"، کلیک کنید.