روستای دوقلوها

روستای شهرآباد، واقع در شهرستان ابرکوه استان یزد، به دلیل پدیده شگفت انگیز تعداد بالای دوقلوهای ساکن در آن، به «روستای دوقلوهای ایران» شهرت یافته است. این منطقه علاوه بر جاذبه های انسانی، دارای پیشینه تاریخی غنی و بناهای کهن بسیاری است که آن را به مقصدی منحصر به فرد برای گردشگران تبدیل کرده است.

در دل کویر مرکزی ایران، جایی در استان یزد و در نزدیکی شهر تاریخی ابرکوه، روستایی با نام «شهرآباد» قرار دارد که داستانی شنیدنی و پدیده ای نادر را در خود جای داده است. این روستا نه تنها به دلیل معماری اصیل کویری و جاذبه های باستانی اش شناخته شده، بلکه شهرت اصلی خود را مدیون تعداد غیرعادی و چشمگیر دوقلوهایی است که در میان جمعیت خود پرورش می دهد. پدیده ای که در نگاه اول، هر بازدیدکننده ای را شگفت زده می کند و سوالات بسیاری را در ذهن او برمی انگیزد؛ از دلایل علمی این میزان دوقلوزایی گرفته تا شیوه زندگی و چالش های اهالی این سرزمین خاص. این مقاله به بررسی ابعاد مختلف این روستای دوقلوها، از ویژگی های ژنتیکی ساکنان آن تا گنجینه های تاریخی و فرهنگی پنهان در دل آن، می پردازد و همچنین نگاهی به مسائل و تلاش ها برای حفظ و توسعه این میراث می اندازد.

جایی که همه مردمانش دوقلو هستند

روستای شهرآباد ابرکوه یزد، پدیده ای منحصر به فرد در ایران و حتی جهان به شمار می رود. در میان جمعیتی حدود ۲۴۰ تا ۲۹۰ نفر، آمار دوقلوها به شکل قابل توجهی بالاست؛ به طوری که حدود ۴۰ نفر از اهالی این روستا دوقلو هستند. این آمار نشان می دهد که حدود ۱۶ درصد از جمعیت کل روستا را دوقلوها تشکیل می دهند، در حالی که میانگین جهانی دوقلوزایی تقریباً ۳ درصد از کل زایمان ها (یعنی از هر ۴۲ تولد، یک مورد) است. این نسبت چشمگیر، شهرآباد را به کانون توجه محققان و گردشگران تبدیل کرده است. تشخیص دوقلوهای همسان برای بازدیدکنندگان و حتی گاهی برای خود اهالی روستا به دلیل شباهت زیادشان دشوار است، اما ساکنان بومی به دلیل آشنایی عمیق با یکدیگر، کمتر دچار این اشتباه می شوند.

این پدیده در مدارس روستا نیز بازتاب یافته است. به عنوان مثال، در مدرسه ای به نام شهید رحیم محمدزاده، ۲۴ نفر از دانش آموزان را دوقلوها تشکیل می دهند که نشان دهنده وابستگی عمیق و ارتباطات قوی میان آنهاست. این آمار بالا در یک جامعه کوچک، نه تنها از نظر ژنتیکی بلکه از منظر اجتماعی و فرهنگی نیز موضوعی قابل تأمل است و بر روابط بین فردی و ساختار خانواده ها در این روستا تأثیر گذاشته است. زندگی در شهرآباد، با وجود چهره های تکراری و شباهت های فراوان، برای اهالی به امری عادی بدل شده و آنها به خوبی با این ویژگی خاص خود کنار آمده اند.

گفتگو با یک کارشناس ژنتیک درباره دلایل دوقلوزایی در شهرآباد

پدیده دوقلوزایی در روستای شهرآباد ابرکوه، همواره مورد کنجکاوی و تحقیق بوده است. برای درک علمی این موضوع، لازم است به مبانی ژنتیک و عوامل موثر بر آن بپردازیم. دوقلوزایی به دو شکل اصلی رخ می دهد: دوقلوهای همسان (تک تخمکی) و دوقلوهای ناهمسان (دوتخمکی). دوقلوهای همسان زمانی به وجود می آیند که یک تخمک بارور شده به دو قسمت تقسیم شود و دو جنین کاملاً مشابه ژنتیکی را ایجاد کند. اما دوقلوهای ناهمسان حاصل لقاح دو تخمک جداگانه توسط دو اسپرم متفاوت هستند که منجر به تشکیل دو جنین با ساختار ژنتیکی متفاوت (مانند خواهر و برادر عادی) می شود.

بهاره نجد، کارشناس ارشد ژنتیک، توضیح می دهد که دوقلوزایی و چندقلوزایی یک اتفاق ژنتیکی است. ژن دوقلوزایی می تواند از مادر به فرزندش منتقل شود. اگرچه پدر نیز می تواند این ژن را به دخترش منتقل کند، اما به طور مستقیم بر تخمک گذاری همسرش تأثیری ندارد. علاوه بر عوامل ژنتیکی، عواملی مانند سن زیاد مادر، قد بلند و وزن زیاد مادر نیز می توانند شانس دوقلوزایی را افزایش دهند. با این حال، برای بررسی دقیق تر مورد شهرآباد، نیاز به بررسی شجره نامه خانواده ها و مطالعات ژنتیکی دقیق تری است که متاسفانه تا کنون به طور کامل انجام نشده است.

تکرار ژن دوقلوزایی در منطقه

یکی از دلایل اصلی بالا بودن آمار دوقلوزایی در مناطق خاصی مانند شهرآباد، تکرار و شیوع ژن های مرتبط با دوقلوزایی در آن جامعه است. در جوامع کوچک و نسبتاً بسته ای که مهاجرت کمی از آن صورت می گیرد و ازدواج های فامیلی رواج دارد، ژن های خاصی مانند ژن های موثر بر دوقلوزایی ناهمسان، به مرور زمان در جمعیت شیوع بیشتری پیدا می کنند. این بدان معنا نیست که ازدواج فامیلی به طور مستقیم باعث دوقلوزایی می شود، بلکه به دلیل حفظ و تکرار ژن های موجود در یک خاندان، شانس بروز صفات ژنتیکی خاص از جمله دوقلوزایی افزایش می یابد.

در شهرآباد نیز، رواج ازدواج های فامیلی در میان اهالی، به عنوان یکی از دلایل اصلی افزایش تعداد دوقلوها ذکر شده است. این پدیده در سایر نقاط جهان نیز مشاهده می شود؛ به عنوان مثال، روستای «کودینهی» در هند یا شهر «ایگبو اورای» در نیجریه که به عنوان پایتخت دوقلوزایی جهان شناخته می شود، نیز دارای آمار بالایی از دوقلوها هستند که این موضوع می تواند ریشه در عوامل ژنتیکی و ساختار اجتماعی مشابه داشته باشد. تا زمانی که این شیوع ژنی منجر به ناهنجاری های ژنتیکی نشود، بالا بودن میزان دوقلوزایی نسبت به میانگین جامعه، مشکلی ایجاد نمی کند و صرفاً یک ویژگی خاص جمعیتی محسوب می شود.

جاذبه های روستای شهرآباد ابرکوه یزد

روستای شهرآباد ابرکوه یزد، تنها به دلیل پدیده دوقلوهایش شهرت ندارد، بلکه گنجینه ای از آثار تاریخی و معماری اصیل کویری را در دل خود جای داده است. این روستا در گذشته به دلیل وجود زمین های حاصلخیز و قنات های پرآب، آنچنان بزرگ و آباد بوده که نام «شهرآباد» را به خود گرفته است. خرابه های یک مسجد بسیار قدیمی با قبله بیت المقدسی در نزدیکی روستا، گواه قدمت و اهمیت تاریخی این منطقه است. علاوه بر این، چندین بنای تاریخی دیگر نیز در اطراف شهرآباد وجود دارند که هر یک داستان خود را روایت می کنند و پتانسیل بالایی برای جذب گردشگر دارند.

باغ آقازاده

باغ کوشک آقازاده، یکی از دیدنی های جذاب روستای شهرآباد است که در مسیر جاده ابرکوه به مهردشت قرار گرفته است. این باغ با استفاده از مصالح بومی مانند خشت و گِل ساخته شده و دارای حصارهایی با کنگره های زیبا و پنج برج بلند است که جلوه ای خاص به آن بخشیده است. نزدیکی این باغ به گنبد عالی ابرکوه، اهمیت آن را دوچندان می کند. در صورت مرمت و ساماندهی مناسب، باغ آقازاده می تواند به یکی از مقاصد اصلی گردشگری در منطقه تبدیل شود و بازدیدکنندگان را با معماری باغ های ایرانی و شیوه زندگی گذشته آشنا کند. این باغ نمادی از آبادانی و سرسبزی در دل کویر است و ارزش تاریخی و معماری فراوانی دارد.

قلعه قدیمی شهرآباد

قلعه قدیمی شهرآباد، یکی از سالم ترین و باشکوه ترین بناهای تاریخی به جا مانده از دوران کهن در این منطقه است. بسیاری از کارشناسان، قدمت این قلعه را به دوره ساسانیان نسبت می دهند که نشان از پیشینه عمیق آن دارد. این قلعه با مساحتی بیش از ۶ هزار متر مربع، با مصالحی چون ملات گل، چوب و خشت خام بنا شده است که از ویژگی های معماری بومی کویری محسوب می شود. قلعه دارای دو ورودی در بخش شرقی و طراحی دو طبقه است. برج های متعددی که در اطراف بنا قرار گرفته اند، در گذشته به عنوان نقاط نگهبانی و دفاعی مورد استفاده قرار می گرفتند. این قلعه تاریخی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و اهمیت آن برای میراث فرهنگی کشور بسیار بالاست.

درخت ۴۰۰ ساله ابرکوه

درخت ۴۰۰ ساله ابرکوه، یکی از جاذبه های طبیعی و تاریخی نزدیک به روستای شهرآباد است که بر روی قنات مزرعه مجیرآباد ریشه دوانده است. این درخت که از نوع انجیر است، در گذشته از طریق آب قنات آبیاری می شد، اما با حفر چاه آب آشامیدنی در منطقه، لوله ای مخصوص برای آبیاری آن در نظر گرفته شد تا بقای این میراث طبیعی تضمین شود. درخت انجیر ۴۰۰ ساله ابرکوه با اشغال ۶۰ متر مربع از فضای اطراف خود، نمادی از کهنسالی و پایداری در دل کویر است. این درخت با ارتفاع هفت متر، سالانه حدود ۲۰۰ کیلوگرم انجیر مرغوب نیز به بار می آورد که نشان از حیات و سرزندگی آن دارد. این درخت به عنوان یک جاذبه طبیعی و تاریخی، توجه بسیاری از بازدیدکنندگان را به خود جلب می کند و داستان های ناگفته ای از گذر زمان را در خود نهفته دارد.

یخچال خشتی آقازاده

یخچال خشتی آقازاده، نمونه ای شگفت انگیز از معماری هوشمندانه کویری برای نگهداری یخ در فصول گرم سال است. این بنا با پلانی مخروطی شکل، در بخش بهمن و بر روی قنات روستای شهرآباد قرار دارد. ارتفاع تقریبی آن به ۲۰ متر می رسد و سطح کف داخلی آن، گودتر از زمین های بیرونی است تا امکان نگهداری بهتر یخ فراهم شود. بخش های اصلی این یخچال شامل مخزن یخ، حوض بند، دیوارهای سایه انداز و گنبد بزرگ روی مخزن هستند که هر یک کارکردی حیاتی در فرآیند تولید و نگهداری یخ داشتند. برای دسترسی به این جاذبه تاریخی، پس از رسیدن به روستای شهرآباد، باید جاده فرعی خاکی کنار روستا که از قبرستان می گذرد را طی کنید و پس از حدود یک کیلومتر به آن خواهید رسید. قدمت برخی از یخچال های ابرکوه به دوران رونق جاده ابریشم و برخی دیگر به دوره قاجار بازمی گردد و تعدادی از آنها در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده اند که نشان دهنده اهمیت تاریخی و مهندسی این بناهاست.

خانه صولت

خانه صولت، یکی دیگر از آثار تاریخی ارزشمند در ابرکوه است که قدمت آن به دوران زندیه و قاجار بازمی گردد. این خانه نمونه ای برجسته از معماری سنتی ایرانی با حیاط مرکزی و فضاهای متعدد است. خانه صولت دارای یک حیاط وسیع به مساحت ۱۵۰ متر مربع و دالان های پرپیچ و خم است که حس کنجکاوی بازدیدکنندگان را برمی انگیزد. از ویژگی های بارز این بنا، تزئینات فوق العاده زیبا و ظریف آن است که هنر معماری آن دوران را به نمایش می گذارد. نکته قابل توجه این است که بخشی از این خانه تاریخی به موزه مردم شناسی ابرکوه اختصاص یافته است. این موزه، امکان آشنایی بیشتر با فرهنگ، آداب و رسوم، و شیوه زندگی مردم منطقه را برای بازدیدکنندگان فراهم می کند و به عنوان یک مرکز فرهنگی، نقش مهمی در حفظ و معرفی میراث فرهنگی ابرکوه ایفا می کند.

گنبد عالی ابرکوه

گنبد عالی ابرکوه، یا گنبد عالی ابرقو، یکی از کهن ترین و مهم ترین بناهای تاریخی نزدیک به روستای شهرآباد است که قدمتی هزار ساله دارد. این بنای باشکوه، محل دفن یکی از افراد خاندان دیلمیان بوده و بر روی کوهی در نزدیکی شهر ابرکوه قرار گرفته است. گنبد عالی، با معماری خاص و استحکام بی نظیر خود، از جمله شاهکارهای معماری دوران سلجوقی به شمار می رود و از مصالحی چون سنگ و ساروج ساخته شده است. موقعیت آن بر فراز کوه، چشم اندازهای زیبایی از اطراف را به نمایش می گذارد و به آن جلوه ای عرفانی و تاریخی می بخشد. این گنبد، به دلیل اهمیت تاریخی و معماری اش، به عنوان یکی از نمادهای ابرکوه شناخته می شود و هر ساله پذیرای تعداد زیادی از گردشگران و علاقه مندان به تاریخ و فرهنگ ایران است.

روایت پنجم زندگی دوقلوها

زندگی دوقلوها در روستای شهرآباد، با وجود شباهت های ظاهری فراوان، تجربه ای منحصر به فرد است. نرگس و نجمه زارع، دو خواهر دوقلوی همسان ۱۷ ساله که در هنرستان ابرکوه خیاطی می خوانند، از زندگی خود در این روستا روایت می کنند. آنها به خوبی یکدیگر را درک می کنند و در مواجهه با مشکلات، همواره به یکدیگر یاری می رسانند. این ارتباط عمیق تا جایی است که بدون نیاز به گفتار، از حال یکدیگر آگاه می شوند و حتی نمرات و خواب هایشان نیز گاهی مشابه است.

زیاد اشتباه گرفته نمی شویم

برخلاف تصور رایج که در یک روستای پر از دوقلو، اشتباه گرفتن افراد امری متداول است، نرگس و نجمه توضیح می دهند که در شهرآباد کمتر دچار این مشکل می شوند. به دلیل کوچک بودن روستا و آشنایی عمیق تمام اهالی با یکدیگر، هر فردی با ویژگی های خاص خود شناخته می شود و کمتر پیش می آید که دوقلوها به جای یکدیگر اشتباه گرفته شوند. البته، شیطنت های گاه به گاهی نیز وجود دارد، مانند فرستادن دیگری به جای خود در مواقعی که حوصله پاسخگویی نیست، اما در محیط هایی مانند مدرسه که معلم ها شناخت کاملی از دانش آموزان دارند، این امکان کمتر است. اهالی روستا، با وجود پدیده دوقلوزایی، بیشتر درگیر مسائل روزمره و اقتصادی خود هستند و کمتر به دلیل علمی این پدیده می پردازند. با این حال، برخی از افراد خارج از روستا، ازدواج های فامیلی را دلیل این امر می دانند، در حالی که در شهرآباد ازدواج های غیرفامیلی نیز وجود دارد.

«نرگس و نجمه زارع، دوقلوهای همسان ۱۷ ساله هنرستان ابرکوه، خیاطی می خوانند و می گویند: ما و خواهرم همدیگر را خیلی خوب درک می کنیم، اگر مشکلی پیش بیاید به هم کمک می کنیم و بدون این که نیازی به حرف زدن داشته باشیم، علت ناراحتی همدیگر را می فهمیم. نمره های مان و حتی گاهی خواب های مان مثل هم است.»

جلب توجه به دوقلوها برای روستا حاصلی نداشت

با وجود شهرت روزافزون روستای شهرآباد به عنوان «روستای دوقلوها» در سال های اخیر، به نظر می رسد که این توجه گسترده، عایدی ملموسی برای توسعه و بهبود وضعیت اهالی روستا نداشته است. گزارش ها و خبرهایی که در رسانه های مختلف، از جمله شبکه های استانی و فضای مجازی، منتشر شد و نام این روستا را بر سر زبان ها انداخت، نتوانست به یک فرصت واقعی برای جذب سرمایه، توسعه زیرساخت ها یا بهبود معیشت مردم تبدیل شود. اهالی روستا و مسئولین محلی بر این باورند که این شهرت تنها در حد یک خبر باقی مانده و به دنبال آن، هیچ اقدام عملی و جدی برای بهره برداری از این پتانسیل صورت نگرفته است. این موضوع نشان دهنده لزوم برنامه ریزی جامع تر و حمایت های دولتی برای تبدیل این شهرت به یک مزیت پایدار برای روستا است.

شهرآباد ظرفیت توریست پذیری دارد، ولی زیرساخت هایش را نه!

ابوالفضل زارع، دهیار ۳۵ ساله شهرآباد، بر این باور است که روستای او با وجود پتانسیل های بالای گردشگری، از کمبود شدید زیرساخت های لازم رنج می برد. ماجرای دوقلوها و شهرت حاصل از آن، می توانست بهانه ای طلایی برای جذب گردشگر و توسعه اقتصادی روستا باشد، اما عدم وجود امکانات اولیه مانند اقامتگاه بوم گردی، بودجه کافی برای مرمت آثار تاریخی و تبلیغات موثر، این فرصت را از بین برده است. شهرآباد دارای بناهای تاریخی با قدمت زیاد از جمله آسیاب آبی، یخچال خشتی و قلعه است که می توانند جاذبه های توریستی مهمی باشند، اما هیچ سرمایه گذاری یا حمایتی برای احیا و معرفی آنها صورت نمی گیرد. دهیار روستا تأکید می کند که اهالی به سرمایه گذاری در بخش گردشگری رغبت دارند، اما بدون امکانات اولیه و حمایت های لازم، این امر میسر نخواهد بود. این وضعیت باعث شده که پتانسیل های روستا به دلیل کمبود زیرساخت ها، بلااستفاده باقی بمانند.

کم آبی اهالی روستا را کوچانده است

یکی از مهم ترین و دردناک ترین چالش های روستای شهرآباد، بحران کم آبی است که تأثیر عمیقی بر زندگی و معیشت اهالی گذاشته است. کاهش میزان بارندگی و پایین رفتن سطح سفره های آب زیرزمینی، منجر به خشک شدن بسیاری از چاه های کشاورزی شده است. از آنجا که کشاورزی و دامداری، شغل اصلی و منبع درآمد عمده مردم شهرآباد است، این کم آبی باعث کاهش شدید محصولات کشاورزی و در نتیجه، مشکلات اقتصادی و فقر گسترده در میان ساکنان شده است. حسین زارع، دانشجوی ارشد روابط بین الملل و از اهالی روستا، اشاره می کند که شهرت شهرآباد به کم آبی، دست کمی از شهرتش به دوقلوها ندارد.

این وضعیت اقتصادی دشوار، بسیاری از اهالی، به ویژه جوانان را مجبور به مهاجرت به شهرهای بزرگ تر، عمدتاً شیراز، کرده است تا در آنجا به دنبال کار و فرصت های شغلی جدید باشند. در بازه زمانی ۳۰ تا ۴۰ ساله، حدود ۷۰ درصد از جمعیت روستا مهاجرت کرده اند. علاوه بر کم آبی، امکانات بهداشتی و آموزشی در شهرآباد نیز بسیار ضعیف است. تنها مدرسه روستا فقط مقطع ابتدایی را پوشش می دهد و مردم برای دریافت خدمات درمانی باید مسافتی را تا بیمارستان ابرکوه طی کنند. این عوامل، به طور همزمان، فشار زیادی بر زندگی مردم روستا وارد کرده و آینده آن را در هاله ای از ابهام قرار داده است. با این حال، اهالی یزد، از جمله مردم شهرآباد، به عزاداری های محرمی خاص و هیئت های در حرکت خود که ثبت ملی شده اند، افتخار می کنند و این آداب و رسوم، بخش مهمی از هویت فرهنگی آنهاست.

آثار تاریخی روستا به مراقبت نیاز دارد

با وجود غنای تاریخی و وجود بناهای کهن در روستای شهرآباد، بسیاری از این آثار در وضعیت نامناسبی قرار دارند و نیازمند توجه و مراقبت فوری هستند. سیدرضا موسوی، یکی از اهالی روستا که در زمینه کشاورزی و دامداری فعالیت می کند، به این موضوع اشاره می کند که با وجود تلاش هایی در قالب طرح «هادی» برای محافظت از بافت تاریخی روستا، آسیب های زیادی به این بناها وارد شده است. بسیاری از خانه های خشت و گلی روستا، به جز مواردی که در مسیر رفت و آمد تخریب شده اند، همچنان پابرجا هستند اما نیاز به بازسازی و مرمت دارند.

به عنوان مثال، قلعه ای دو سر با قدمتی بیش از دو قرن، به دلیل ترکیدگی لوله آب و نشت آن در ۱۴ سال پیش، نیمی از آن با خاک یکسان شده و سال گذشته نیز بر اثر بارندگی بخشی دیگر از آن فرو ریخته است. تلاش های فردی برای بازسازی این قلعه و دیگر آثار، بدون حمایت نهادها و بودجه کافی، بی نتیجه مانده است. سیدرضا موسوی همچنین به باغ آقازاده، عمارت آقازاده (که تصویر آن بر روی اسکناس دو هزار تومانی نیز نقش بسته است) با بادگیرهای دو طبقه اش، گنبد سنگی و سرداب اشاره می کند که همگی پتانسیل های بالایی برای جذب گردشگر دارند، اما به دلیل عدم رسیدگی، در معرض تخریب قرار گرفته اند. این وضعیت، لزوم توجه جدی تر به حفظ میراث تاریخی شهرآباد را بیش از پیش نمایان می سازد.

تلاش برای برگرداندن زندگی به روستا

مهاجرت گسترده اهالی از روستای شهرآباد، به دلیل مشکلات اقتصادی و کمبود امکانات، چالشی جدی برای بقای این جامعه کوچک بوده است. با این حال، تلاش هایی برای بازگرداندن زندگی به این روستا و تشویق مهاجران به بازگشت در حال انجام است. یکی از این اقدامات، واگذاری زمین و اعطای وام توسط بنیاد مسکن است که توانسته تعدادی از مهاجرت کرده ها را به روستا بازگرداند. این طرح ها با هدف ایجاد انگیزه برای ساخت و ساز و سکونت مجدد در شهرآباد اجرا می شوند.

سیدرضا موسوی، یکی از اهالی فعال روستا، با رضایت از زندگی در محیط آرام و صمیمی روستا، بر این باور است که در صورت وجود راه مطمئن برای امرار معاش، روستا می تواند جای امنی برای زندگی باشد. او خود نیز تلاش هایی برای بهبود وضعیت روستا انجام داده است، از جمله پیشنهاد برگزاری جشنواره دوقلوها در شهرستان برای جلب توجه و جذب گردشگر، اما متاسفانه هیچ نهادی حاضر به حمایت و کمک در این زمینه نشده است. این تلاش ها، هرچند با چالش ها و کمبود حمایت مواجه هستند، اما نشان دهنده عزم اهالی برای حفظ و احیای روستای خود و بهره برداری از پتانسیل های بی نظیر آن، از جمله جمعیت خاص دوقلوها و آثار تاریخی متعدد، است. توسعه پایدار شهرآباد نیازمند همکاری و حمایت های گسترده تر است.

سوالات متداول

روستای دوقلوها کجاست؟

روستای دوقلوها که با نام شهرآباد شناخته می شود، در شهرستان ابرکوه استان یزد، در جنوب شرقی ابرکوه و شمال غربی بخش بهمن قرار دارد. این روستا حدود ۵ کیلومتر با مرکز شهرستان ابرکوه فاصله دارد و جاده دسترسی به آن آسفالت است.

چرا روستای شهرآباد به روستای دوقلوها معروف شده است؟

روستای شهرآباد به دلیل آمار بسیار بالای دوقلوزایی در میان جمعیت خود، به «روستای دوقلوها» شهرت یافته است. حدود ۱۶ درصد از جمعیت این روستا را دوقلوها تشکیل می دهند که این میزان در مقایسه با میانگین جهانی (حدود ۳ درصد) بسیار چشمگیر است. این پدیده عمدتاً به دلیل رواج ازدواج های فامیلی در جامعه کوچک و بسته روستا و تکرار ژن های دوقلوزایی در منطقه است.

جاذبه های دیدنی روستای دوقلوها کدامند؟

روستای شهرآباد علاوه بر پدیده دوقلوها، دارای جاذبه های تاریخی و طبیعی متعددی است. از جمله این جاذبه ها می توان به باغ آقازاده، قلعه قدیمی شهرآباد، درخت ۴۰۰ ساله انجیر ابرکوه، یخچال خشتی آقازاده، خانه صولت (که موزه مردم شناسی نیز هست) و گنبد عالی ابرکوه اشاره کرد. این آثار نشان دهنده پیشینه غنی تاریخی و معماری منطقه هستند.

چه چالش هایی در روستای دوقلوها وجود دارد؟

روستای شهرآباد با چالش های متعددی روبروست. مهم ترین چالش، کم آبی شدید و خشک شدن چاه های کشاورزی است که منجر به مشکلات اقتصادی و مهاجرت بخش زیادی از اهالی شده است. همچنین، این روستا از کمبود زیرساخت های گردشگری مانند اقامتگاه و بودجه برای مرمت آثار تاریخی رنج می برد، که مانع بهره برداری از پتانسیل های توریستی آن شده است.