سوزاندن اتریوم چیست؟ (EIP-1559 و معمای ضدتورمی شدن ETH)

سوزاندن اتریوم (Ethereum Burning) فرآیندی است که در آن بخشی از کارمزدهای تراکنش ها در شبکه اتریوم به طور دائم از گردش خارج و به آدرسی غیرقابل دسترس ارسال می شوند تا عرضه کلی اتر (ETH) کاهش یابد. این مکانیزم با هدف بهینه سازی ساختار کارمزدها و کنترل عرضه توکن، به ویژه با پیاده سازی پیشنهاد بهبود اتریوم EIP-1559، نقشی کلیدی در اقتصاد توکنی اتریوم ایفا می کند.

شبکه اتریوم، به عنوان دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار، نه تنها بستر اصلی برای اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (DApps) است، بلکه از نظر ساختار اقتصادی نیز همواره در حال تکامل بوده است. یکی از مهم ترین تحولات در این زمینه، معرفی مکانیسم سوزاندن اتریوم است که مفهوم سنتی توکن سوزی را با رویکردی متفاوت و پیچیده تر در هم آمیخته است. برخلاف برخی ارزهای دیجیتال که توکن سوزی در آن ها با اهدافی مشخص و به صورت دوره ای توسط تیم توسعه انجام می شود، سوزاندن اتریوم یک فرآیند درون سیستمی و خودکار است که مستقیماً به فعالیت شبکه گره خورده است. این مکانیزم، به ویژه پس از پیاده سازی پیشنهاد بهبود اتریوم شماره ۱۵۵۹ (EIP-1559) در آپدیت لندن، رویکردی نوآورانه را برای مدیریت کارمزدها و تأثیرگذاری بر عرضه کلی اتر به ارمغان آورد. درک دقیق این فرآیند نه تنها برای توسعه دهندگان و کاربران فعال شبکه، بلکه برای سرمایه گذارانی که به دنبال تحلیل عمیق تر عوامل مؤثر بر ارزش بلندمدت اتر هستند، ضروری است.

سوزاندن اتریوم چیست؟ تعریف دقیق و اختصاصی

سوزاندن اتریوم به معنای حذف دائمی بخشی از واحدهای ارز دیجیتال اتر (ETH) از گردش عمومی است. این فرآیند از طریق ارسال اتر به یک آدرس خورنده (Eater Address) انجام می شود. آدرس خورنده یک آدرس عمومی بلاک چین است که هیچ کلید خصوصی مرتبطی ندارد؛ به این معنی که هیچ کس نمی تواند اترهای ارسال شده به آن را بازیابی کند یا به آن ها دسترسی داشته باشد. این مکانیسم، برخلاف تصور رایج، به این صورت نیست که اتر مستقیماً از کیف پول کاربران سوزانده شود، بلکه بخشی از کارمزد تراکنش هایی که کاربران پرداخت می کنند، به این آدرس غیرقابل بازگشت منتقل و برای همیشه از عرضه کل حذف می شود.

تفاوت اصلی سوزاندن اتریوم با توکن سوزی در سایر بلاک چین ها، در نحوه و هدف آن نهفته است. در بسیاری از پروژه ها، توکن سوزی یک اقدام عمدی و دوره ای از سوی تیم توسعه یا جامعه کاربری است که با هدف کاهش عرضه و افزایش ارزش صورت می گیرد. اما در اتریوم، سوزاندن بخش مهمی از مدل اقتصادی شبکه است که به صورت خودکار و در هر تراکنش انجام می شود، به ویژه پس از پیاده سازی EIP-1559. این مکانیزم تلاش می کند تا با ایجاد یک فشار ضدتورمی، ارزش ذاتی اتر را در بلندمدت تقویت کند.

تاریخچه سوزاندن اتریوم: تولد EIP-1559

پیش از معرفی EIP-1559، سیستم کارمزد در شبکه اتریوم غالباً ناکارآمد و غیرقابل پیش بینی بود. کاربران مجبور بودند برای اطمینان از پردازش سریع تراکنش های خود، پیشنهادات بالایی برای کارمزد (Gas Price) ارائه دهند که این مسئله به نوسانات شدید در هزینه های تراکنش، به خصوص در زمان اوج شلوغی شبکه، منجر می شد. این سیستم، اغلب اوقات تجربه کاربری نامطلوبی را برای کاربران عادی و توسعه دهندگان برنامه های غیرمتمرکز (DApps) ایجاد می کرد.

در پاسخ به این چالش ها، پیشنهاد بهبود اتریوم شماره ۱۵۵۹ (EIP-1559) به عنوان بخشی از آپدیت لندن (London Hard Fork) در آگوست ۲۰۲۱ پیاده سازی شد. این به روزرسانی ساختار کارمزدهای اتریوم را به طور اساسی تغییر داد و دو نوع کارمزد جدید را معرفی کرد:

• Base Fee (کارمزد پایه): این بخش از کارمزد به صورت پویا و بر اساس میزان شلوغی شبکه تعیین می شود. مهم ترین نکته درباره Base Fee این است که این بخش از کارمزد سوزانده می شود و به ماینرها (و پس از مرج، به اعتبارسنج ها) تعلق نمی گیرد. هدف از سوزاندن Base Fee، مدیریت عرضه اتر و ایجاد یک فشار ضدتورمی است.
• Priority Fee (کارمزد اولویت یا انعام): این بخش از کارمزد توسط کاربر تعیین می شود و به عنوان انعام مستقیماً به ماینرها (و پس از مرج، به اعتبارسنج ها) پرداخت می شود. هدف از Priority Fee تشویق ماینرها/اعتبارسنج ها به قرار دادن سریع تر تراکنش کاربر در بلاک است، به خصوص در زمان هایی که شبکه شلوغ است.

EIP-1559 با تفکیک این دو نوع کارمزد، نه تنها پیش بینی پذیری هزینه ها را برای کاربران بهبود بخشید، بلکه مکانیزم سوزاندن را به بخشی جدایی ناپذیر از اقتصاد توکنی اتریوم تبدیل کرد. این تغییر یک گام مهم در مسیر تکامل اتریوم به سوی تبدیل شدن به یک دارایی «فوق العاده باارزش» (Ultra Sound Money) بود، که در ادامه به تفصیل بررسی خواهد شد.

چرا اتریوم سوزانده می شود؟ اهداف EIP-1559

سوزاندن اتر در شبکه اتریوم، که عمدتاً از طریق EIP-1559 صورت می گیرد، با اهداف متعددی طراحی شده است که هر یک به پایداری و ارزش بلندمدت این اکوسیستم کمک می کنند:

مدیریت کارمزدهای شبکه و بهبود تجربه کاربری

یکی از اهداف اصلی EIP-1559، بهبود تجربه پرداخت کارمزد برای کاربران بود. پیش از این به روزرسانی، تعیین کارمزد مناسب برای تراکنش ها غالباً شبیه یک مزایده بود که باعث نوسانات شدید و عدم شفافیت می شد. با معرفی Base Fee که به صورت الگوریتمی و بر اساس میزان استفاده از شبکه تنظیم می شود و سوزانده می شود، کاربران دیگر نیازی به حدس زدن Gas Price مناسب ندارند. این تغییر، کارمزدها را شفاف تر و قابل پیش بینی تر کرد و از ازدحام شبکه با تراکنش های با کارمزد پایین جلوگیری نمود. Priority Fee نیز به کاربران این امکان را می دهد که در صورت نیاز به پردازش سریع تر، مبلغی اضافی به اعتبارسنج ها پرداخت کنند، اما این مبلغ صرفاً یک انعام است و اصل Base Fee همچنان سوزانده می شود.

مقابله با تورم و فشار ضدتورمی

سوزاندن Base Fee به طور مستقیم بر عرضه کلی اتر تأثیر می گذارد. با هر تراکنش، بخشی از اتر از گردش خارج می شود و این به معنای کاهش دائمی عرضه است. این مکانیزم به اتریوم خاصیت Disinflationary (کاهش نرخ تورم) یا حتی Deflationary (ضدتورمی واقعی، یعنی کاهش مطلق عرضه) می بخشد. اصطلاح Ultra Sound Money که در جامعه اتریوم رایج شده، به همین مفهوم اشاره دارد که با سوزاندن مستمر اتر، این ارز دیجیتال می تواند به مرور زمان کمیاب تر شود. این کمیابی بالقوه، می تواند به افزایش ارزش هر واحد اتر در بلندمدت منجر شود و آن را به یک دارایی ذخیره ارزش جذاب تر تبدیل کند.

افزایش ارزش در بلندمدت و کمیاب تر شدن ETH

همانند هر کالایی که عرضه آن محدود و تقاضا برای آن ثابت یا رو به رشد باشد، کاهش عرضه اتر از طریق سوزاندن می تواند به افزایش ارزش آن در بلندمدت کمک کند. این مکانیزم، یک سیگنال قوی به بازار ارسال می کند که تیم توسعه و جامعه اتریوم به پایداری اقتصادی و افزایش ارزش بلندمدت اتر متعهد هستند. در دنیای ارزهای دیجیتال که بسیاری از پروژه ها با تورم عرضه مواجه هستند، مکانیزم سوزاندن اتریوم آن را در جایگاهی منحصربه فرد قرار می دهد.

کاهش حملات اسپم

سوزاندن بخشی از کارمزد تراکنش ها، هزینه حملات اسپم را در شبکه اتریوم افزایش می دهد. برای انجام یک حمله اسپم که شامل ارسال تعداد زیادی تراکنش های کوچک و بی هدف به شبکه است، مهاجم باید هزینه Base Fee را برای هر تراکنش بپردازد که این هزینه ها سوزانده می شوند. این مکانیزم به عنوان یک بازدارنده طبیعی عمل کرده و شبکه را در برابر چنین حملاتی مقاوم تر می سازد، چرا که هزینه حمله برای مهاجم به شدت بالا می رود و سودی برای او ندارد.

سوزاندن اتر از طریق EIP-1559 نه تنها ساختار کارمزدها را بهینه می کند، بلکه با ایجاد فشار ضدتورمی، اتریوم را در مسیر تبدیل شدن به یک دارایی کمیاب و ارزشمندتر در بلندمدت قرار می دهد و پایداری شبکه را در برابر حملات اسپم تقویت می کند.

چگونگی عملکرد فرآیند سوزاندن اتریوم (قدم به قدم)

فرآیند سوزاندن اتریوم به صورت خودکار و به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از هر تراکنش در شبکه اتریوم رخ می دهد. مراحل این فرآیند به شرح زیر است:

1. ارسال تراکنش توسط کاربر: کاربر یک تراکنش (مانند ارسال اتر، تعامل با قرارداد هوشمند یا انجام تبادل توکن) را از طریق کیف پول خود آغاز می کند. در این مرحله، کیف پول به صورت خودکار یک Base Fee پیشنهادی را بر اساس وضعیت فعلی شبکه و میزان استفاده از آن، به کاربر نمایش می دهد. کاربر همچنین می تواند یک Priority Fee اختیاری را برای اولویت بندی تراکنش خود اضافه کند.
2. محاسبه Base Fee: شبکه اتریوم، به صورت الگوریتمی، Base Fee لازم برای آن تراکنش را محاسبه می کند. این Base Fee بر اساس میزان شلوغی بلاک قبلی و ظرفیت فعلی شبکه تغییر می کند.
3. سوزاندن Base Fee: پس از تأیید و گنجانده شدن تراکنش در یک بلاک توسط اعتبارسنج (پیش از مرج، ماینر)، مبلغ مربوط به Base Fee به صورت خودکار به آدرس سوزاندن (Burn Address) ارسال می شود. این آدرس یک کیف پول بدون کلید خصوصی است و اترهای ارسال شده به آن برای همیشه از گردش خارج می شوند.
4. پرداخت Priority Fee به اعتبارسنج: اگر کاربر Priority Fee را مشخص کرده باشد، این مبلغ به عنوان پاداش به اعتبارسنجی که تراکنش را در بلاک خود قرار داده، پرداخت می شود. این مکانیزم، اعتبارسنج ها را تشویق می کند تا تراکنش های با Priority Fee بالاتر را در اولویت قرار دهند.
5. ثبت تراکنش در بلاک چین: پس از تکمیل این مراحل، تراکنش به همراه جزئیات مربوط به کارمزدهای پرداخت شده و مقدار اتر سوزانده شده، به صورت شفاف و غیرقابل تغییر در بلاک چین اتریوم ثبت می شود.

برای مشاهده جزئیات یک تراکنش سوزانده شده، می توان از ابزارهایی مانند Etherscan استفاده کرد. در صفحه جزئیات هر تراکنش، می توانید بخش مربوط به Gas Used by Transaction و Burnt Fees (EIP-1559) را مشاهده کنید که به وضوح مقدار اتر سوزانده شده برای آن تراکنش را نشان می دهد. این شفافیت، یکی از ویژگی های کلیدی مکانیزم سوزاندن در اتریوم است.

آیا اتریوم پس از سوزاندن ضدتورمی شده است؟ بررسی دقیق

بحث در مورد اینکه آیا اتریوم پس از EIP-1559 و سپس مرج (The Merge) کاملاً ضدتورمی (Deflationary) شده است یا خیر، یکی از موضوعات مهم در جامعه کریپتو است. برای درک این مسئله، ابتدا باید تفاوت بین دو مفهوم کلیدی را مشخص کرد:

• Disinflationary (کاهش نرخ تورم): به معنای کاهش سرعت افزایش عرضه یک دارایی است. به عبارت دیگر، عرضه همچنان در حال افزایش است، اما با نرخی کمتر از گذشته.
• Deflationary (ضدتورمی): به معنای کاهش مطلق عرضه یک دارایی است؛ یعنی تعداد کل واحدهای در گردش به مرور زمان کاهش می یابد.

با پیاده سازی EIP-1559، اتریوم به یک دارایی Disinflationary تبدیل شد. دلیل این امر این است که Base Fee سوزانده می شود و بخش قابل توجهی از اتر که پیش از این به ماینرها به عنوان پاداش تراکنش پرداخت می شد، اکنون از گردش خارج می گردد. با این حال، تا پیش از مرج، پاداش های بلاک به ماینرها (که در مدل اثبات کار یا PoW فعال بودند) همچنان وجود داشت و می توانست بر مقدار سوزانده شده غلبه کند و عرضه کلی اتر را افزایش دهد.

نقطه عطف اصلی در مسیر ضدتورمی شدن اتریوم، رویداد مرج بود که در سپتامبر ۲۰۲۲ رخ داد. مرج به معنای تغییر مکانیزم اجماع اتریوم از اثبات کار (Proof of Work – PoW) به اثبات سهام (Proof of Stake – PoS) بود. این تغییر تأثیر چشمگیری بر عرضه جدید اتر داشت:

1. حذف پاداش ماینینگ: با حذف ماینرها و جایگزینی آن ها با اعتبارسنج ها (Validators) در PoS، پاداش های سنگین بلاک که پیش از این به ماینرها پرداخت می شد، حذف گردید. این پاداش ها پیش تر عامل اصلی تورم زایی اتر بودند.
2. پاداش های کمتر برای اعتبارسنج ها: اعتبارسنج ها در شبکه PoS پاداش کمتری نسبت به ماینرها دریافت می کنند. این پاداش ها عمدتاً از طریق سود حاصل از سهام گذاری اتر (Staking) تأمین می شوند.

ترکیب EIP-1559 (سوزاندن Base Fee) با مرج (کاهش چشمگیر صدور اتر جدید) این پتانسیل را به اتریوم می دهد که در برخی شرایط کاملاً ضدتورمی شود. به عبارت دیگر، اگر میزان اتر سوزانده شده از طریق Base Fee بیشتر از مقدار اتر جدیدی باشد که به عنوان پاداش به اعتبارسنج ها صادر می شود، عرضه خالص اتر کاهش می یابد. این وضعیت به سوزاندن خالص (Net Deflation) معروف است و در زمان های فعالیت بالای شبکه اتریوم که تراکنش های زیادی انجام می شود و Base Fee بالاست، احتمال وقوع آن افزایش می یابد. وب سایت هایی مانند Ultrasound.money این داده ها را به صورت زنده نمایش می دهند و نشان می دهند که اتریوم در مقاطع مختلف می تواند کاملاً ضدتورمی عمل کند.

چگونه میزان اتریوم سوزانده شده را رصد کنیم؟ ابزارهای کاربردی

شفافیت یکی از اصول اساسی بلاک چین است و فرآیند سوزاندن اتریوم نیز از این قاعده مستثنی نیست. ابزارهای مختلفی وجود دارند که به کاربران امکان می دهند میزان اتر سوزانده شده را به صورت لحظه ای رصد و تحلیل کنند. در اینجا به برخی از مهم ترین آن ها اشاره می کنیم:

1. Etherscan:
   • Etherscan یک کاوشگر بلاک چین محبوب برای شبکه اتریوم است. این ابزار، اطلاعات جامعی درباره تراکنش ها، بلاک ها، آدرس ها و وضعیت کلی شبکه ارائه می دهد.
   • برای مشاهده اترهای سوزانده شده، می توانید به بخش مربوط به EIP-1559 در Etherscan مراجعه کنید که نمودارها و آمار مربوط به Base Fee و میزان کل اتر سوزانده شده را نمایش می دهد. همچنین، در جزئیات هر تراکنش، می توانید مقدار دقیق اتر سوزانده شده برای آن تراکنش خاص را در قسمت Burnt Fees (EIP-1559) مشاهده کنید.
2. WatchtheBurn.com:
   • این وب سایت به طور خاص برای رصد و نمایش لحظه ای میزان اتر سوزانده شده طراحی شده است.
   • WatchtheBurn.com یک داشبورد ساده و بصری ارائه می دهد که کل اتر سوزانده شده از زمان پیاده سازی EIP-1559 را نشان می دهد. این سایت همچنین نرخ سوزاندن فعلی و لیست آخرین بلاک هایی که اتر در آن ها سوزانده شده است را نمایش می دهد.
3. Ultrasound.money:
   • Ultrasound.money یکی از جامع ترین و محبوب ترین ابزارها برای تحلیل اقتصاد توکنی اتریوم پس از EIP-1559 و مرج است.
   • این پلتفرم اطلاعات دقیقی در مورد نرخ خالص تورم/کاهش تورم اتریوم ارائه می دهد، از جمله مقدار اتر سوزانده شده در مقابل مقدار اتر صادر شده (از طریق پاداش های اعتبارسنجی).
   • این سایت همچنین نشان می دهد که در چه شرایطی (مثلاً با چه نرخ گس یا میزان فعالیت شبکه) اتریوم به یک دارایی کاملاً ضدتورمی تبدیل می شود و مقدار خالص عرضه آن کاهش می یابد.

این ابزارها به سرمایه گذاران، توسعه دهندگان و کاربران این امکان را می دهند که تأثیر مکانیزم سوزاندن را بر اقتصاد اتریوم به صورت زنده مشاهده کنند و تصمیمات آگاهانه تری بگیرند. رصد این داده ها برای درک پویایی عرضه و تقاضا در شبکه اتریوم حیاتی است.

تأثیرات سوزاندن اتریوم بر اکوسیستم و سرمایه گذاران

سوزاندن اتریوم، به عنوان یک جزء حیاتی از مدل اقتصادی جدید این شبکه، تأثیرات گسترده ای بر بخش های مختلف اکوسیستم و همچنین بر سرمایه گذاران دارد:

1. بر روی قیمت ETH:
   • کاهش عرضه: با حذف مستمر اتر از گردش، عرضه کلی این ارز دیجیتال کاهش می یابد. بر اساس اصول پایه اقتصاد، اگر تقاضا برای یک دارایی ثابت بماند یا افزایش یابد، کاهش عرضه به طور طبیعی می تواند منجر به افزایش قیمت آن شود. این عامل به اتریوم خاصیت کمیابی می بخشد.
   • پتانسیل رشد ارزش: سوزاندن اتر، به خصوص پس از مرج که نرخ صدور اتر جدید به شدت کاهش یافت، پتانسیل اتریوم را برای تبدیل شدن به یک دارایی ضدتورمی تقویت می کند. این ویژگی، اتریوم را به عنوان یک دارایی ذخیره ارزش جذاب تر برای سرمایه گذاران بلندمدت مطرح می کند.
2. بر روی کاربران:
   • کارمزدهای شفاف تر و قابل پیش بینی تر: همانطور که پیش تر ذکر شد، EIP-1559 با معرفی Base Fee و Priority Fee، سیستم کارمزدها را شفاف تر کرد. کاربران می توانند با اطمینان بیشتری هزینه های تراکنش خود را تخمین بزنند، زیرا Base Fee بر اساس شلوغی شبکه تنظیم می شود و نوسانات ناگهانی را کاهش می دهد.
   • تجربه کاربری بهتر: کاهش ابهام در مورد کارمزدها و افزایش احتمال پردازش سریع تر تراکنش ها (با Priority Fee اختیاری) به بهبود کلی تجربه کاربری در شبکه اتریوم منجر شده است.
3. بر روی توسعه دهندگان DApp:
   • پایداری هزینه ها: برای توسعه دهندگان برنامه های غیرمتمرکز، پیش بینی پذیری هزینه های اجرای قراردادهای هوشمند بسیار مهم است. EIP-1559 با ایجاد یک سیستم کارمزد پایدارتر، به آن ها کمک می کند تا مدل های کسب وکار خود را با اطمینان بیشتری طراحی کنند.
   • جذابیت بیشتر شبکه: یک شبکه با کارمزدهای قابل پیش بینی و ساختار اقتصادی پایدار، برای توسعه دهندگان و کاربران جدید جذابیت بیشتری دارد که می تواند به رشد کلی اکوسیستم کمک کند.
4. بر روی اعتبارسنج ها (Validators):
   • تغییر مدل درآمدی: پس از مرج، اعتبارسنج ها دیگر Base Fee را دریافت نمی کنند و منبع درآمد اصلی آن ها به Priority Fee و پاداش های صدور اتر جدید برای ایجاد بلاک ها محدود می شود. این تغییر، اعتبارسنج ها را تشویق می کند تا به جای تلاش برای دستکاری بازار کارمزد، بر ثبات و امنیت شبکه تمرکز کنند.
   • وابستگی به فعالیت شبکه: درآمد اعتبارسنج ها از Priority Fee به میزان فعالیت شبکه و تمایل کاربران به پرداخت انعام برای تراکنش های سریع تر بستگی دارد. این امر می تواند به رقابت سالم تر بین اعتبارسنج ها برای ارائه خدمات بهتر منجر شود.

در مجموع، مکانیزم سوزاندن اتریوم به عنوان یک عنصر کلیدی در معماری اقتصادی اتریوم، به دنبال ایجاد یک شبکه پایدارتر، کارآمدتر و ارزشمندتر برای همه ذینفعان است.

مقایسه سوزاندن اتریوم با توکن سوزی در سایر شبکه ها (مختصر)

در حالی که مفهوم توکن سوزی در بسیاری از شبکه های بلاک چینی وجود دارد، مکانیسم و اهداف آن می تواند به طور چشمگیری متفاوت باشد. تفاوت اصلی اتریوم در نوآوری EIP-1559 است که سوزاندن را به بخشی جدایی ناپذیر از مدل کارمزد شبکه تبدیل کرده است:

1. بایننس کوین (BNB):
   • مکانیزم: BNB در ابتدا بخش بزرگی از سود خود را برای بازخرید و سوزاندن BNB استفاده می کرد. هدف، کاهش عرضه و افزایش ارزش بود. بعدها، این روش به سوزاندن خودکار بر اساس قیمت BNB و تعداد بلاک های تولید شده تغییر یافت.
   • تفاوت با اتریوم: سوزاندن BNB یک رویداد از پیش برنامه ریزی شده و متمرکز است که توسط شرکت بایننس برای کنترل عرضه توکن آن ها انجام می شود. این فرآیند مستقیماً به کارمزدهای تراکنش ها به صورت لحظه ای گره خورده نیست، بلکه یک مکانیزم کلان اقتصادی برای توکن BNB است.
2. ریپل (XRP):
   • مکانیزم: در شبکه ریپل، برای جلوگیری از حملات اسپم و اطمینان از انجام تراکنش های مشروع، بخش بسیار کوچکی از هر تراکنش (کارمزد) به صورت خودکار سوزانده می شود.
   • تفاوت با اتریوم: اگرچه ریپل نیز کارمزدها را می سوزاند، اما این مقدار بسیار ناچیز است و عمدتاً با هدف ضد اسپم طراحی شده، نه به عنوان یک مکانیزم اصلی برای مدیریت عرضه و مقابله با تورم به شیوه ای که در اتریوم با Base Fee دیده می شود. حجم سوزاندن در ریپل در مقایسه با اتریوم بسیار کمتر است و تأثیر تورمی قابل توجهی ندارد.

نوآوری EIP-1559 در اتریوم در این است که Base Fee به صورت پویا و بر اساس شلوغی شبکه تعیین و سوزانده می شود. این مکانیزم، سوزاندن را به یک فرآیند مستمر و خودتنظیم تبدیل کرده که مستقیماً با میزان استفاده از شبکه مرتبط است. این رویکرد اتریوم را از سایر پروژه ها متمایز می کند که اغلب بر مدل های توکن سوزی برنامه ریزی شده یا بازخرید متکی هستند.

آیا سوزاندن اتریوم بر موجودی کاربران تأثیر می گذارد؟ (پاسخ به یک نگرانی رایج)

یکی از نگرانی های رایج در میان کاربران و سرمایه گذاران، به خصوص افراد تازه وارد به دنیای ارزهای دیجیتال، این است که آیا مکانیزم سوزاندن اتریوم به معنای کاهش مستقیم موجودی اتر (ETH) در کیف پول های آن ها است؟ پاسخ قاطعانه به این سوال خیر است.

سوزاندن Base Fee در اتریوم هرگز به معنای کاهش مستقیم تعداد اترهای شما در کیف پول شخصی تان نیست. در واقع، این فرآیند به شرح زیر عمل می کند:

1. هنگامی که شما یک تراکنش را در شبکه اتریوم انجام می دهید، مبلغی به عنوان کارمزد تراکنش از شما دریافت می شود. این کارمزد شامل Base Fee (که سوزانده می شود) و Priority Fee (که به اعتبارسنج پرداخت می شود) است.
2. این کارمزدها پس از کسر از کیف پول شما و همزمان با پردازش تراکنش، تقسیم و مدیریت می شوند.
3. یعنی، Base Fee که بخش اصلی کارمزد تراکنش است، به جای اینکه به اعتبارسنج ها پرداخت شود، به آدرس سوزاندن (Burn Address) ارسال می شود و برای همیشه از گردش خارج می گردد.

بنابراین، سوزاندن اتر یک مکانیزم سیستمی برای مدیریت عرضه کلی و اقتصاد توکنی شبکه است، نه عملیاتی که به طور مستقیم بر دارایی های موجود در کیف پول های شخصی کاربران تأثیر بگذارد. هدف از این کار، تقویت ارزش بلندمدت اتر با کاهش عرضه کلی آن و بهبود پایداری شبکه است. کاهش عرضه اتریوم به صورت کلی می تواند به افزایش ارزش هر واحد اتر در آینده منجر شود و این به نفع سرمایه گذاران بلندمدت است، بدون اینکه بر تعداد واحدهای موجود در کیف پول آن ها تأثیری بگذارد.

سوزاندن اتریوم هیچ تأثیری بر موجودی اتر کاربران در کیف پول هایشان ندارد؛ این فرآیند تنها به کاهش عرضه کلی اتر از طریق سوزاندن بخشی از کارمزد تراکنش ها می انجامد تا به تعادل اقتصادی شبکه کمک کند.

به طور خلاصه، شما تنها هزینه یک تراکنش را می پردازید و بخشی از آن هزینه به جای اینکه به جیب اعتبارسنج ها برود، سوزانده می شود. این مدل، شفافیت بیشتری در کارمزدها ایجاد می کند و به جای اینکه صرفاً به جیب یک واسطه برود، به نفع اقتصاد کل شبکه عمل می کند.

نتیجه گیری

سوزاندن اتریوم، به ویژه از زمان پیاده سازی EIP-1559 و تکمیل آن با رویداد مهم مرج، یک پیشرفت بنیادی در طراحی اقتصاد توکنی این شبکه محسوب می شود. این مکانیزم فراتر از یک توکن سوزی ساده است؛ بلکه به عنوان یک مولفه فعال و خودکار در مدیریت کارمزدها، مقابله با تورم و تقویت ارزش بلندمدت اتر عمل می کند. با حذف بخشی از Base Fee در هر تراکنش، اتریوم در مسیر تبدیل شدن به یک دارایی کمیاب تر و پول فوق العاده باارزش گام برداشته است.

این رویکرد نه تنها تجربه کاربری شفاف تر و قابل پیش بینی تری را برای کاربران فراهم می کند، بلکه با افزایش هزینه حملات اسپم، پایداری و امنیت شبکه را نیز ارتقا می بخشد. برای سرمایه گذاران، این مکانیزم به معنای پتانسیل افزایش ارزش ذاتی اتر در بلندمدت است، زیرا عرضه آن کنترل شده و در شرایط خاص کاهش نیز می یابد. ابزارهایی مانند Etherscan و Ultrasound.money امکان رصد و تحلیل دقیق این فرآیند را فراهم می آورند و شفافیت بی نظیری در پویایی عرضه اتریوم ایجاد می کنند. در نهایت، سوزاندن اتریوم نمادی از تعهد شبکه به پایداری اقتصادی و نوآوری مداوم است که آن را در خط مقدم اکوسیستم بلاک چین قرار می دهد.