نام تمامی ارز های دیجیتال

بازار ارزهای دیجیتال در سال های اخیر شاهد رشد و تحول چشمگیری بوده است. آنچه زمانی تنها محدود به بیت کوین می شد امروز به اکوسیستمی وسیع با هزاران دارایی دیجیتال متنوع تبدیل شده که هر یک کاربردها و ویژگی های منحصربه فردی دارند. این تنوع گسترده اگرچه فرصت های جدیدی برای سرمایه گذاری و استفاده از فناوری بلاک چین ایجاد کرده اما می تواند برای بسیاری از علاقه مندان و فعالان این حوزه به خصوص تازه واردها گیج کننده باشد. شناخت انواع گوناگون ارزهای دیجیتال نحوه عملکرد آن ها و عوامل مؤثر بر ارزششان گامی اساسی برای فعالیت آگاهانه در این بازار پرنوسان است. در این محتوا به بررسی جامع دسته بندی ها و مفاهیم کلیدی در دنیای ارزهای دیجیتال می پردازیم تا درک عمیق تری از این بازار پیچیده به دست آورید.

قیمت لحظه ای ارز های دیجیتال

قیمت لحظه ای ارزهای دیجیتال نشان دهنده ارزش فعلی یک دارایی دیجیتال در بازارهای مبادلاتی است که به صورت پیوسته و بر اساس عرضه و تقاضا تغییر می کند. رصد قیمت های لحظه ای برای معامله گران و سرمایه گذاران اهمیت حیاتی دارد زیرا تصمیمات خرید و فروش آن ها مستقیماً تحت تأثیر این اطلاعات قرار می گیرد. پلتفرم ها و وب سایت های مختلفی وجود دارند که داده های قیمت لحظه ای را از صرافی های متعدد جمع آوری و نمایش می دهند. این اطلاعات معمولاً شامل قیمت کنونی حجم معاملات ۲۴ ساعته ارزش بازار (مارکت کپ) درصد تغییرات قیمت در بازه های زمانی مختلف (مانند یک ساعت ۲۴ ساعت یا ۷ روز) و نمودارهای تاریخی قیمت است. ارزش بازار یک ارز دیجیتال با ضرب قیمت لحظه ای در تعداد کل سکه های در گردش محاسبه می شود و مقیاسی برای اندازه و اهمیت آن دارایی در بازار فراهم می کند. حجم معاملات نیز نشان دهنده میزان فعالیت خرید و فروش آن ارز در یک بازه زمانی مشخص است و می تواند بینشی در مورد نقدینگی و علاقه بازار به آن دارایی ارائه دهد. نوسانات شدید قیمت در بازارهای ارز دیجیتال امری رایج است و دلایل متعددی از جمله اخبار تحولات قانونی احساسات بازار و عوامل کلان اقتصادی می توانند بر قیمت لحظه ای تأثیر بگذارند. دسترسی به داده های دقیق و به روز قیمت لحظه ای ابزاری ضروری برای مدیریت ریسک و استفاده از فرصت های معاملاتی در این بازار پویا محسوب می شود.

انواع دسته بندی ارزهای دیجیتال

دنیای ارزهای دیجیتال بسیار گسترده و متنوع است و دارایی های دیجیتال را می توان بر اساس کاربرد فناوری و ویژگی هایشان در دسته بندی های مختلفی قرار داد. این دسته بندی ها به ما کمک می کنند تا ماهیت و هدف اصلی هر دارایی را بهتر درک کرده و تفاوت های آن ها را از یکدیگر تمیز دهیم. شناخت این طبقه بندی ها برای هر فردی که قصد ورود یا فعالیت جدی در این حوزه را دارد ضروری است چرا که هر دسته از دارایی ها ریسک ها فرصت ها و پتانسیل های متفاوتی دارند. در ادامه به معرفی اصلی ترین دسته بندی های ارزهای دیجیتال می پردازیم.

ارزهای رمزنگاری شده (Cryptocurrencies)

ارزهای رمزنگاری شده که اغلب به آن ها «کوین» نیز گفته می شود شکل اولیه و اصلی دارایی های دیجیتال هستند. این ارزها به طور خاص برای عمل کردن به عنوان واسطه مبادله طراحی شده اند و هدف اصلی آن ها تسهیل تراکنش های مالی همتا به همتا بدون نیاز به واسطه های متمرکز مانند بانک ها است. ارزهای رمزنگاری شده بر بستر فناوری بلاک چین (یا دفتر کل توزیع شده مشابهی) بنا شده اند که امنیت شفافیت و عدم تمرکز را فراهم می کند. تراکنش ها با استفاده از رمزنگاری تأیید و در دفتر کلی عمومی و تغییرناپذیر ثبت می شوند. بیت کوین به عنوان اولین و شناخته شده ترین ارز رمزنگاری شده نمونه بارز این دسته است که با هدف ایجاد پول الکترونیکی غیرمتمرکز معرفی شد. لایت کوین بیت کوین کش و مونرو نیز نمونه های دیگری از ارزهای رمزنگاری شده هستند که هرچند ممکن است ویژگی های فنی متفاوتی داشته باشند (مانند سرعت تراکنش یا حریم خصوصی) اما کارکرد اصلی آن ها به عنوان یک شکل از پول دیجیتال است. این کوین ها دارای بلاک چین مستقل خود هستند و از طریق فرآیندهایی مانند استخراج (Mining) یا سهام گذاری (Staking) تولید می شوند.

استیبل کوین ها (Stablecoins)

استیبل کوین ها نوع خاصی از ارزهای دیجیتال هستند که برای حفظ ثبات ارزش خود طراحی شده اند. برخلاف بیشتر ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین یا اتریوم که نوسانات قیمتی بالایی دارند استیبل کوین ها تلاش می کنند تا ارزش خود را به یک دارایی با ثبات تر معمولاً یک ارز فیات مانند دلار آمریکا (USD) یا یورو (EUR) یا گاهی به کالاهایی مانند طلا یا حتی سبدی از دارایی ها گره بزنند. هدف اصلی استیبل کوین ها کاهش ریسک ناشی از نوسانات شدید در بازار ارزهای دیجیتال است. این ویژگی آن ها را به ابزاری ایده آل برای معامله گران تبدیل می کند تا بتوانند در زمان نوسانات بالا دارایی های خود را به سرعت به یک دارایی با ثبات تبدیل کنند یا از آن ها برای انتقال ارزش در سطح بین المللی با هزینه و سرعت بالاتر نسبت به سیستم های بانکی سنتی استفاده کنند. استیبل کوین ها به روش های مختلفی پشتیبانی می شوند: برخی مانند تتر (USDT) و یواس دی کوین (USDC) با ذخایر ارز فیات (یا معادل های نقدی) پشتیبانی می شوند در حالی که برخی دیگر از الگوریتم های پیچیده یا پشتوانه سایر ارزهای دیجیتال برای حفظ پگ قیمتی خود استفاده می کنند. آن ها نقش مهمی در اکوسیستم مالی غیرمتمرکز (DeFi) ایفا می کنند و به عنوان پل ارتباطی بین دنیای ارزهای دیجیتال پرنوسان و ارزهای فیات سنتی عمل می کنند.

توکن های غیرقابل تعویض (NFT)

توکن های غیرقابل تعویض یا NFTها (Non-Fungible Tokens) دسته ای از دارایی های دیجیتال هستند که برخلاف ارزهای رمزنگاری شده سنتی منحصر به فرد و غیرقابل جایگزینی هستند. به عبارت دیگر هر NFT دارای یک شناسه منحصربه فرد است و نمی توان آن را با NFT دیگری به صورت یک به یک معاوضه کرد همانطور که نمی توان یک اثر هنری خاص را با یک اثر هنری دیگر معاوضه کرد. این ویژگی «غیرقابل تعویض بودن» به NFTها امکان می دهد تا مالکیت دارایی های دیجیتال یا نمایندگی مالکیت دارایی های دنیای واقعی را تأیید و ردیابی کنند. کاربردهای NFT بسیار گسترده است و شامل هنر دیجیتال موسیقی آیتم های درون بازی های ویدئویی املاک مجازی در متاورس کلکسیون ها بلیط رویدادها و حتی اسناد هویتی می شود. بیشتر NFTها بر روی بلاک چین هایی مانند اتریوم یا سولانا ساخته شده اند که شفافیت و تأیید مالکیت را تضمین می کنند. فناوری NFT ابعاد جدیدی به مفهوم مالکیت در دنیای دیجیتال بخشیده و مدل های کسب وکار جدیدی را در صنایع خلاق بازی و سرگرمی ایجاد کرده است.

توکن های ابزاری (Utility Tokens)

توکن های ابزاری یا Utility Tokens همانطور که از نامشان پیداست برای ارائه دسترسی به یک محصول یا خدمت خاص در اکوسیستم یک پروژه بلاک چینی طراحی شده اند. این توکن ها برخلاف ارزهای رمزنگاری شده که هدف اصلی آن ها پول بودن است ارزش خود را از کاربردی که در شبکه یا پلتفرم مربوطه دارند به دست می آورند. به عنوان مثال یک توکن ابزاری ممکن است برای پرداخت هزینه خدمات در یک پلتفرم غیرمتمرکز دسترسی به ویژگی های خاص مشارکت در شبکه (مثلاً برای ذخیره سازی داده یا پردازش محاسبات) یا دریافت تخفیف استفاده شود. این توکن ها معمولاً در مراحل اولیه توسعه یک پروژه از طریق عرضه های اولیه توکن (ICO) یا عرضه های اولیه صرافی (IEO) توزیع می شوند تا سرمایه لازم برای توسعه پروژه را تأمین کرده و در عین حال کاربران اولیه را جذب کنند. ارزش توکن های ابزاری مستقیماً به موفقیت و پذیرش پلتفرمی که به آن وابسته هستند گره خورده است. هرچه استفاده از پلتفرم بیشتر شود و تقاضا برای خدمات آن افزایش یابد ارزش توکن ابزاری مربوطه نیز می تواند افزایش یابد. این توکن ها نقش مهمی در ایجاد انگیزه های اقتصادی درون شبکه های غیرمتمرکز ایفا می کنند.

توکن های امنیتی یا اوراق بهادار (Security Tokens)

توکن های امنیتی یا Security Tokens دارایی های دیجیتالی هستند که نمایانگر مالکیت بخشی از یک دارایی واقعی یا مالی هستند. این دارایی ها می توانند شامل سهام یک شرکت اوراق قرضه سهمی از سود یک پروژه املاک و مستغلات آثار هنری یا هر دارایی دیگری باشند که ارزش ذاتی دارد و می تواند به صورت توکنی در بلاک چین نمایش داده شود. توکن های امنیتی ماهیتی مشابه با اوراق بهادار سنتی دارند و اغلب تحت قوانین و مقررات مشابهی در حوزه بازارهای مالی قرار می گیرند. هدف اصلی از توکنیزه کردن دارایی ها افزایش نقدینگی برای دارایی های غیرنقدی کاهش هزینه ها و پیچیدگی های مربوط به انتقال مالکیت امکان پذیر کردن مالکیت کسری از دارایی های گران قیمت و دسترسی پذیرتر کردن سرمایه گذاری برای طیف وسیع تری از سرمایه گذاران در سطح جهانی است. پلتفرم های مختلفی برای صدور و مدیریت توکن های امنیتی در حال توسعه هستند. این حوزه پتانسیل ایجاد انقلابی در نحوه مدیریت و معامله دارایی های سنتی را دارد هرچند که به دلیل ماهیت رگولاتوری آن پذیرش و رشد آن ممکن است کندتر از سایر انواع توکن ها باشد.

ارزهای پرداختی

در حالی که بسیاری از ارزهای رمزنگاری شده می توانند برای پرداخت استفاده شوند برخی از آن ها به طور خاص با تمرکز بر سرعت هزینه کم و مقیاس پذیری بالا برای تسهیل تراکنش های روزمره یا بین المللی طراحی شده اند. این دسته از ارزها تلاش می کنند تا جایگزینی مؤثر برای سیستم های پرداخت سنتی ارائه دهند. بیت کوین به عنوان اولین ارز رمزنگاری شده پایه و اساس این ایده را بنا نهاد اما محدودیت های مقیاس پذیری آن باعث شد تا پروژه های دیگری با هدف بهبود سرعت و کاهش هزینه تراکنش ها ظهور کنند. ارزهایی مانند لایت کوین (با زمان تولید بلاک کمتر) بیت کوین کش (با اندازه بلاک بزرگتر) و ریپل (XRP) (که بر تسهیل پرداخت های بین بانکی تمرکز دارد) نمونه هایی از دارایی هایی هستند که به طور خاص برای کاربردهای پرداختی بهینه سازی شده اند. دش (Dash) نیز با ویژگی هایی مانند PrivateSend برای افزایش حریم خصوصی و InstantSend برای تأیید فوری تراکنش ها در دسته ارزهای پرداختی با تمرکز بر کاربردپذیری قرار می گیرد. موفقیت این ارزها به میزان پذیرش آن ها توسط کسب وکارها و مصرف کنندگان و همچنین توانایی شبکه آن ها در پردازش حجم بالایی از تراکنش ها بستگی دارد.

ارزهای حاکمتی(Governance Tokens)

توکن های حاکمیتی یا Governance Tokens به دارندگان خود حق رأی در فرآیندهای تصمیم گیری مربوط به پروتکل یا پلتفرم بلاک چینی مربوطه را می دهند. در بسیاری از پروژه های غیرمتمرکز به خصوص در حوزه مالی غیرمتمرکز (DeFi) و سازمان های خودگردان غیرمتمرکز (DAO) نیاز به سازوکاری برای تصمیم گیری جمعی در مورد به روزرسانی ها تغییر پارامترها تخصیص منابع یا سایر مسائل کلیدی وجود دارد. توکن های حاکمیتی این امکان را فراهم می کنند که فرآیند حاکمیت به صورت غیرمتمرکز انجام شود و قدرت تصمیم گیری از یک نهاد متمرکز به جامعه دارندگان توکن منتقل شود. هرچه یک فرد توکن حاکمیتی بیشتری داشته باشد وزن رأی او در فرآیند حاکمیت بیشتر خواهد بود. این مدل مشارکت کاربران در توسعه و آینده یک پروژه را تشویق می کند و با اصول عدم تمرکز سازگار است. نمونه های شناخته شده ای از توکن های حاکمیتی شامل UNI (برای پروتکل Uniswap) AAVE (برای پروتکل Aave) و CRV (برای پروتکل Curve DAO) هستند. ارزش این توکن ها اغلب با میزان موفقیت و فعالیت پروتکل مربوطه و همچنین تمایل کاربران به مشارکت در حاکمیت آن مرتبط است.

ارزهای مخصوص بازی(Gaming Tokens)

با ظهور بازی های بلاک چینی و مدل «بازی برای کسب درآمد» (Play-to-Earn) دسته جدیدی از توکن ها به نام توکن های مخصوص بازی (Gaming Tokens) اهمیت پیدا کرده اند. این توکن ها بخش جدایی ناپذیر اقتصاد درون بازی های بلاک چینی هستند و کاربردهای مختلفی دارند. توکن های بازی می توانند به عنوان پول رایج درون بازی برای خرید آیتم ها ارتقاء شخصیت ها یا دسترسی به ویژگی های خاص استفاده شوند. همچنین بازیکنان می توانند این توکن ها را به عنوان پاداش برای انجام فعالیت ها برنده شدن در مسابقات یا مشارکت در اکوسیستم بازی کسب کنند. علاوه بر این بسیاری از بازی های بلاک چینی از NFTها برای نمایش مالکیت آیتم های درون بازی (مانند شخصیت ها زمین ها سلاح ها و غیره) استفاده می کنند که این NFTها نیز اغلب با استفاده از توکن های بازی قابل خرید و فروش یا تولید (Mint) هستند. توکن های بازی نه تنها ابزاری برای تعامل درون بازی هستند بلکه اغلب می توانند در صرافی های ارز دیجیتال معامله شده و به ارزهای دیگر تبدیل شوند که این امکان کسب درآمد واقعی را برای بازیکنان فراهم می کند. ارزش توکن های بازی معمولاً به محبوبیت بازی تعداد بازیکنان فعال و اقتصاد درون بازی بستگی دارد.

تعریف کوین و نحوه کارکرد

در دنیای ارزهای دیجیتال اصطلاح «کوین» (Coin) به یک ارز رمزنگاری شده ای اطلاق می شود که دارای بلاک چین مستقل و بومی خود است. به عبارت دیگر کوین ها واحدهای اصلی ارزش در شبکه بلاک چین خود هستند و برای انجام تراکنش ها پرداخت هزینه های شبکه (مانند گس در اتریوم) و گاهی مشارکت در فرآیندهای حاکمیتی یا امنیتی شبکه استفاده می شوند. بیت کوین (BTC) مثال برجسته یک کوین است که بر روی بلاک چین بیت کوین فعالیت می کند. اتریوم (ETH) نیز یک کوین است که بر روی بلاک چین اتریوم اجرا می شود و نقش حیاتی در اکوسیستم گسترده برنامه های غیرمتمرکز (dApps) ایفا می کند. لایت کوین (LTC) مونرو (XMR) و دش (DASH) نیز نمونه های دیگری از کوین ها هستند که هر کدام بلاک چین مخصوص به خود را دارند. نحوه کارکرد کوین ها به پروتکل بلاک چین آن ها بستگی دارد. برخی از کوین ها از مکانیزم اثبات کار (Proof-of-Work یا PoW) استفاده می کنند که در آن ماینرها با حل مسائل پیچیده محاسباتی به تأیید تراکنش ها و ایجاد بلاک های جدید کمک کرده و در ازای آن کوین جدید پاداش می گیرند (مانند بیت کوین). برخی دیگر از مکانیزم اثبات سهام (Proof-of-Stake یا PoS) بهره می برند که در آن اعتباردهندگان (Validators) بر اساس میزان کوین هایی که «سهام گذاری» کرده اند برای تأیید تراکنش ها و ایجاد بلاک ها انتخاب شده و پاداش دریافت می کنند (مانند اتریوم پس از به روزرسانی مرج). کوین ها اساس بسیاری از فعالیت ها در حوزه ارزهای دیجیتال هستند و نقش پول دیجیتال یا ذخیره ارزش را ایفا می کنند.

تعریف توکن و تفاوت با کوین

در مقابل کوین ها «توکن ها» (Tokens) دارایی های دیجیتالی هستند که بلاک چین مستقل خود را ندارند بلکه بر روی بلاک چین یک کوین دیگر (معمولاً بلاک چین هایی که امکان ساخت قرارداد هوشمند را فراهم می کنند مانند اتریوم بایننس اسمارت چین سولانا و غیره) صادر و مدیریت می شوند. توکن ها می توانند نمایانگر طیف بسیار گسترده ای از دارایی ها یا کاربردها باشند؛ از جمله توکن های ابزاری که دسترسی به خدماتی را فراهم می کنند توکن های امنیتی که مالکیت دارایی های واقعی را نشان می دهند استیبل کوین هایی که ارزش ثابتی دارند یا توکن های حاکمیتی که حق رأی می دهند. تفاوت اصلی و کلیدی بین کوین و توکن در این است که کوین واحد اصلی شبکه بلاک چین خود است و برای اجرای عملیات شبکه ضروری است در حالی که توکن ها بر روی لایه بالاتری از یک بلاک چین موجود ایجاد می شوند و نمایانگر دارایی ها یا کاربردهای خاصی درون اکوسیستم آن بلاک چین یا پروژه هایی هستند که بر روی آن ساخته شده اند. به عنوان مثال تتر (USDT) در ابتدا به عنوان یک توکن ERC-20 بر روی بلاک چین اتریوم صادر شد (اگرچه اکنون بر روی بلاک چین های دیگر نیز وجود دارد). شیبا اینو (SHIB) نیز یک توکن ERC-20 بر روی اتریوم است. ایجاد توکن ها معمولاً ساده تر و سریع تر از ایجاد یک کوین جدید با بلاک چین مستقل است و به همین دلیل شاهد تنوع بسیار بیشتری در میان توکن ها هستیم.

مزایا

ارزهای دیجیتال مزایای متعددی نسبت به سیستم های مالی سنتی و سایر اشکال دارایی دارند که منجر به رشد سریع و پذیرش فزاینده آن ها در سراسر جهان شده است. یکی از مهمترین مزایا عدم تمرکز است؛ بسیاری از ارزهای دیجیتال توسط هیچ نهاد مرکزی مانند بانک یا دولت کنترل نمی شوند که این امر ریسک سانسور یا دستکاری را کاهش می دهد. شفافیت نیز مزیت دیگری است؛ در بیشتر بلاک چین های عمومی تمام تراکنش ها در دفتر کلی قابل مشاهده برای عموم ثبت می شوند (اگرچه هویت واقعی پشت آدرس ها معمولاً ناشناس است) که این امر پاسخگویی و اعتماد را افزایش می دهد. سرعت و هزینه تراکنش ها نیز در بسیاری از موارد می تواند نسبت به حواله های بین المللی سنتی بسیار بهتر باشد به خصوص برای مبالغ کم یا انتقال های فرامرزی. ارزهای دیجیتال همچنین امکان دسترسی به خدمات مالی را برای افرادی که به سیستم بانکی سنتی دسترسی ندارند (افراد بدون حساب بانکی) فراهم می کنند. پتانسیل بالای بازدهی سرمایه گذاری (هرچند با ریسک بالا) نوآوری در مدل های کسب وکار (مانند DeFi و NFT) و کنترل بیشتر بر دارایی ها از دیگر مزایای مهم ارزهای دیجیتال محسوب می شوند.

چالش ها

با وجود مزایای فراوان بازار ارزهای دیجیتال با چالش های قابل توجهی نیز روبرو است که سرمایه گذاران و کاربران باید از آن ها آگاه باشند. بزرگترین چالش نوسانات شدید قیمتی است. ارزش بسیاری از ارزهای دیجیتال می تواند در مدت زمان کوتاهی به شدت افزایش یا کاهش یابد که این امر ریسک سرمایه گذاری را به طور قابل توجهی بالا می برد. چالش دیگر مسائل امنیتی است. اگرچه فناوری بلاک چین خود بسیار امن است اما کیف پول های دیجیتال صرافی ها و قراردادهای هوشمند می توانند هدف حملات هکرها قرار گیرند. علاوه بر این کلاهبرداری ها و طرح های پانزی در فضای ارزهای دیجیتال رایج هستند و تشخیص پروژه های معتبر از طرح های جعلی می تواند دشوار باشد. عدم قطعیت نظارتی نیز یک چالش بزرگ است؛ قوانین و مقررات مربوط به ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف هنوز در حال توسعه هستند و تغییرات ناگهانی در قوانین می توانند تأثیر قابل توجهی بر بازار داشته باشند. مسائل مقیاس پذیری برای برخی از بلاک چین ها (مانند بیت کوین در گذشته) که توانایی پردازش تعداد زیادی تراکنش در ثانیه را ندارند همچنان یک چالش فنی محسوب می شود. نگرانی های زیست محیطی مرتبط با مصرف انرژی بالای فرآیند استخراج در بلاک چین های مبتنی بر اثبات کار نیز از جمله چالش های مهمی هستند که مورد بحث قرار می گیرند.

تحلیل تکنیکال قیمت ارز دیجیتال

تحلیل تکنیکال (Technical Analysis) یکی از روش های اصلی برای پیش بینی جهت احتمالی قیمت ارزهای دیجیتال است. این روش بر اساس مطالعه داده های تاریخی بازار به خصوص قیمت و حجم معاملات استوار است. تحلیل گران تکنیکال معتقدند که تمام اطلاعات مرتبط با یک دارایی قبلاً در قیمت آن منعکس شده است و با شناسایی الگوها و روندهای تکراری در نمودارهای قیمتی می توان رفتار آینده بازار را پیش بینی کرد. ابزارهای مختلفی در تحلیل تکنیکال استفاده می شوند از جمله نمودارهای شمعی (Candlestick Charts) خطوط حمایت و مقاومت (Support and Resistance Levels) میانگین های متحرک (Moving Averages) شاخص های حجم (Volume Indicators) و نوسان گرها (Oscillators) مانند RSI و MACD. هدف تحلیل تکنیکال شناسایی نقاط ورود و خروج مناسب برای معاملات و مدیریت ریسک است. این روش بیشتر مورد استفاده معامله گران کوتاه مدت و میان مدت قرار می گیرد که به دنبال سود بردن از نوسانات قیمتی هستند. با این حال لازم به ذکر است که تحلیل تکنیکال یک ابزار پیش بینی است و تضمینی برای موفقیت در بازار پرنوسان ارزهای دیجیتال ارائه نمی دهد و باید در کنار سایر روش های تحلیلی و با در نظر گرفتن ریسک های موجود استفاده شود.

تحلیل فاندامنتال قیمت ارز دیجیتال

تحلیل فاندامنتال (Fundamental Analysis) رویکردی متفاوت برای ارزیابی ارزش یک ارز دیجیتال است که بر بررسی عوامل زیربنایی و تأثیرگذار بر پتانسیل بلندمدت یک پروژه تمرکز دارد. هدف تحلیل گران فاندامنتال تعیین ارزش ذاتی یک دارایی دیجیتال و مقایسه آن با قیمت فعلی بازار است تا مشخص شود آیا دارایی کمتر یا بیشتر از ارزش واقعی خود معامله می شود. عواملی که در تحلیل فاندامنتال ارزهای دیجیتال مورد بررسی قرار می گیرند بسیار متنوع هستند و شامل موارد زیر می شوند: فناوری بلاک چین زیربنایی (مانند سرعت مقیاس پذیری امنیت) کاربرد واقعی و پتانسیل پذیرش گسترده پروژه تیم توسعه دهنده و حامیان پروژه توکنومیکس (نحوه توزیع عرضه کل و مکانیسم های اقتصادی توکن) رقابت در بازار تحولات نظارتی و قانونی شراکت ها و همکاری های پروژه و همچنین وضعیت کلی بازار و عوامل کلان اقتصادی. تحلیل فاندامنتال بیشتر برای سرمایه گذاران بلندمدت که به دنبال پروژه های با پتانسیل رشد پایدار هستند مناسب است. ترکیب تحلیل فاندامنتال و تکنیکال می تواند دید جامع تری از وضعیت یک دارایی و بازار به سرمایه گذاران ارائه دهد.

بیت کوین (BTC)

بیت کوین (Bitcoin) با نماد BTC اولین و شناخته شده ترین ارز دیجیتال در جهان است که در سال ۲۰۰۹ توسط فرد یا گروهی ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو معرفی شد. بیت کوین بر پایه فناوری بلاک چین عمل می کند و هدف اصلی آن ایجاد یک سیستم پول الکترونیکی همتا به همتا مستقل از نهادهای مالی سنتی و دولت ها بود. شبکه بیت کوین غیرمتمرکز است و تراکنش ها مستقیماً بین کاربران و بدون نیاز به واسطه انجام می شوند. تمام تراکنش ها در دفتر کل عمومی و توزیع شده ای به نام بلاک چین ثبت می شوند که امنیت و شفافیت شبکه را تضمین می کند. فرآیند تأیید تراکنش ها و ایجاد کوین های جدید در شبکه بیت کوین از طریق استخراج (Mining) و با استفاده از مکانیزم اثبات کار (PoW) انجام می شود. تعداد کل بیت کوین های قابل استخراج به ۲۱ میلیون واحد محدود شده است که این محدودیت عرضه به آن ویژگی کمیابی و پتانسیل ذخیره ارزش (مشابه طلا دیجیتال) می بخشد. با وجود ظهور هزاران ارز دیجیتال دیگر بیت کوین همچنان بزرگترین ارز دیجیتال از نظر ارزش بازار باقی مانده و نقش پیشرو را در اکوسیستم کریپتو ایفا می کند. پذیرش بیت کوین به عنوان یک دارایی سرمایه گذاری و روش پرداخت در حال افزایش است هرچند که نوسانات قیمتی آن همچنان قابل توجه است.

اتریوم ETH

اتریوم (Ethereum) با نماد ETH دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار است که نقش بسیار مهمی در گسترش کاربردهای فناوری بلاک چین فراتر از صرفاً تراکنش های مالی ایفا کرده است. اتریوم توسط ویتالیک بوترین و همکارانش پایه گذاری شد و در سال ۲۰۱۵ راه اندازی گردید. اتریوم نه تنها یک ارز دیجیتال (اتر) است بلکه یک پلتفرم قدرتمند برای ساخت و اجرای برنامه های غیرمتمرکز (dApps) و قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) محسوب می شود. قراردادهای هوشمند کدهای خوداجرا شونده ای هستند که شرایط توافق بین طرفین مستقیماً در کد نوشته شده است. این قابلیت امکان ایجاد طیف وسیعی از کاربردها از جمله پلتفرم های مالی غیرمتمرکز (DeFi) بازارهای NFT سازمان های خودگردان غیرمتمرکز (DAO) و بسیاری نوآوری های دیگر را فراهم کرده است. اتر (ETH) ارز بومی شبکه اتریوم است و برای پرداخت هزینه های تراکنش و اجرای قراردادهای هوشمند (که به آن Gas گفته می شود) استفاده می شود. شبکه اتریوم اخیراً از مکانیزم اثبات کار به اثبات سهام (Ethereum 2.0 یا Serenity) مهاجرت کرده است که هدف آن بهبود مقیاس پذیری امنیت و کارایی انرژی شبکه است. اتریوم ستون فقرات بخش بزرگی از اکوسیستم وب ۳.۰ و اقتصاد غیرمتمرکز است.

تتر Tether/USDT

تتر (Tether) با نماد USDT یکی از محبوب ترین و پرکاربردترین استیبل کوین ها در بازار ارزهای دیجیتال است. تتر برای حفظ ارزش خود به دلار آمریکا (USD) گره خورده است و هدف آن این است که هر واحد USDT همیشه معادل تقریبی ۱ دلار آمریکا باقی بماند. این ثبات قیمتی تتر را به ابزاری بسیار مهم در بازار ارزهای دیجیتال تبدیل کرده است به خصوص برای معامله گران. معامله گران می توانند در زمان نوسانات شدید بازار دارایی های خود را به سرعت به تتر تبدیل کنند تا از سرمایه خود در برابر کاهش ارزش محافظت کنند بدون اینکه نیاز به خروج کامل از بازار کریپتو و تبدیل دارایی به ارز فیات سنتی داشته باشند. همچنین تتر به عنوان یک جفت معاملاتی رایج در بسیاری از صرافی ها استفاده می شود و امکان خرید و فروش سریع سایر ارزهای دیجیتال را فراهم می کند. تتر توسط شرکتی به نام Tether Limited صادر می شود و ادعا می کند که هر واحد USDT منتشر شده توسط ذخایر معادل دلار آمریکا یا دارایی های دیگر پشتیبانی می شود هرچند که این موضوع در گذشته با بحث ها و بررسی هایی همراه بوده است. تتر بر روی بلاک چین های مختلفی از جمله اتریوم ترون سولانا و بایننس اسمارت چین صادر می شود که امکان انتقال آن را در شبکه های مختلف فراهم می کند. حجم بالای معاملات تتر نشان دهنده نقش حیاتی آن در نقدینگی و فعالیت روزانه بازار ارزهای دیجیتال است.

ارزهای دیجیتال چه هستند؟

ارزهای دیجیتال پول های مجازی یا رمزنگاری شده ای هستند که بر پایه فناوری بلاک چین عمل می کنند. آن ها غیرمتمرکز بوده و امکان انجام تراکنش های مالی امن و شفاف را بدون نیاز به نهادهای واسطه مانند بانک ها فراهم می کنند.

چند نوع ارز دیجیتال وجود دارد؟

هزاران ارز دیجیتال مختلف وجود دارد که می توان آن ها را بر اساس کاربرد به دسته های اصلی مانند کوین ها (پول دیجیتال با بلاک چین مستقل) توکن ها (دارایی بر روی بلاک چین دیگر) استیبل کوین ها توکن های ابزاری توکن های امنیتی و NFTها تقسیم کرد.

تفاوت بین کوین و توکن چیست؟

تفاوت اصلی در این است که کوین ها (مانند بیت کوین یا اتریوم) بلاک چین مستقل خود را دارند در حالی که توکن ها (مانند USDT یا SHIB) بر روی بلاک چین یک کوین دیگر ساخته می شوند و نمایانگر دارایی ها یا کاربردهای خاصی هستند.

چه عواملی در قیمت ارزهای دیجیتال مؤثر هستند؟

قیمت ارزهای دیجیتال تحت تأثیر عرضه و تقاضا ارزش بازار حجم معاملات اخبار و تحولات پیرامون پروژه پذیرش عمومی تحولات نظارتی و احساسات کلی بازار قرار دارد.

چطور قیمت لحظه ای ارز دیجیتال را رصد کنیم؟

برای رصد قیمت لحظه ای می توانید از وب سایت ها و اپلیکیشن های معتبر ارائه دهنده داده های بازار ارزهای دیجیتال استفاده کنید که اطلاعات قیمتی را از صرافی های مختلف جمع آوری و به روزرسانی می کنند.