معرفی و نقد سریال پروفسور تی

سریال بریتانیایی «پروفسور تی» (Professor T) یک درام جنایی-معمایی جذاب است که بر روی پروفسور جاسپر تمپست، یک جرم شناس نابغه اما به شدت وسواسی در دانشگاه کمبریج، متمرکز است که به پلیس در حل پرونده های پیچیده یاری می رساند.

ژانر جنایی-معمایی همواره جایگاه ویژه ای در میان مخاطبان تلویزیونی و سینمایی داشته است. در این میان، شخصیت های کارآگاهی خاص و غیرمتعارف، با ویژگی های روانشناختی منحصر به فرد، توانسته اند عمق و جذابیت بیشتری به این ژانر ببخشند. سریال «پروفسور تی» دقیقاً در همین راستا، با معرفی کاراکتری به نام جاسپر تمپست، یک جرم شناس بی همتا از دانشگاه معتبر کمبریج که با اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) و جنبه هایی از طیف اوتیسم دست و پنجه نرم می کند، گامی فراتر نهاده است. این سریال نه تنها به ارائه پرونده های جنایی پیچیده می پردازد، بلکه به بررسی عمیق ذهن و درونیات این شخصیت چالش برانگیز نیز می پردازد و ابعاد مختلف روانشناسی انسانی را به تصویر می کشد. حضور چنین کاراکتری، تماشاگر را به سفری دعوت می کند که در آن منطق و احساس، وسواس و نبوغ، و گذشته و حال در هم تنیده می شوند.

۱. معرفی جامع سریال پروفسور تی: همه آنچه باید بدانید

سریال «پروفسور تی» با ساختار هوشمندانه و روایت جذاب خود، توانسته است جایگاهی قابل توجه در میان درام های جنایی بریتانیایی به دست آورد. این بخش به تفصیل به معرفی اطلاعات فنی، خلاصه داستان و بازیگران اصلی سریال می پردازد تا یک دیدگاه جامع و کامل از این اثر تلویزیونی ارائه دهد.

۱.۱. اطلاعات کلی و فنی سریال

«پروفسور تی» که اقتباسی از یک سریال موفق بلژیکی با همین نام است، با رویکردی تازه و بازیگرانی توانمند، توانست توجه بینندگان را به خود جلب کند. در ادامه، جزئیات فنی و اطلاعات کلیدی این مجموعه ارائه شده است.

عنوان	توضیحات
نام اصلی	Professor T (British TV series)
کشور سازنده	بریتانیا
شبکه های پخش اصلی	ITV (همچنین Britbox و PBS در آمریکا)
سال شروع پخش	۲۰۲۱
ژانر	درام جنایی، معمایی، کارآگاهی
خالقان	مت بیکر و مالین-سارا گوزین (اقتباس از سری بلژیکی)
کارگردان اصلی	دریز واس (Dries Vos)
تعداد فصل ها و قسمت ها	تاکنون ۳ فصل پخش شده، فصل چهارم در سال ۲۰۲۵ و فصل پنجم نیز تمدید شده است. هر فصل شامل ۶ قسمت است.
مکان های فیلمبرداری	کالج عیسی در کمبریج، انگلستان و بخش هایی در بلژیک

۱.۲. خلاصه داستان جامع و جذاب

سریال حول محور پروفسور جاسپر تمپست، جرم شناس زبردست و باهوش دانشگاه کمبریج، می گردد. او فردی بسیار باهوش و صاحب دانش عمیق در زمینه روانشناسی مجرمین است، اما زندگی شخصی اش تحت تأثیر شدید اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) و ویژگی های طیف اوتیسم قرار دارد. این ویژگی ها باعث می شوند که او در مواجهه با جهان پیرامون و تعاملات اجتماعی، چالش های منحصر به فردی را تجربه کند. پروفسور تمپست، که به پاکیزگی افراطی، نظم بی اندازه و روتین های ثابت روزانه اهمیت می دهد، اغلب از کوچک ترین تغییرات یا بی نظمی ها آزرده می شود.

داستان از جایی آغاز می شود که لیزا دانکرز، یکی از دانشجویان سابق و با استعداد پروفسور، که اکنون کارآگاه پلیس شده است، از او برای حل یک پرونده پیچیده کمک می گیرد. لیزا و همکارش، گروهبان دن وینترز، که خود با چالش های خاصی در درک دنیای پروفسور روبرو هستند، به تدریج به عمق نبوغ و بینش بی نظیر تمپست در تحلیل رفتار مجرمانه پی می برند. پروفسور با وجود اکراه اولیه و مقاومت شدید در برابر ورود به دنیای آشفته پرونده های جنایی، به واسطه توانایی های خارق العاده اش، خود را درگیر می کند.

سریال تنها به حل پرونده های جنایی نمی پردازد، بلکه به کنکاش در روابط انسانی پیچیده زندگی پروفسور نیز می پردازد. یکی از این روابط کلیدی، رابطه او با مادر سلطه جو و مقتدرش، آدلاید تمپست است. این رابطه پرفراز و نشیب، ریشه های عمیقی در گذشته پروفسور دارد و بخش بزرگی از کشمکش های درونی و فانتزی های ذهنی او را شکل می دهد. فانتزی های پروفسور، که اغلب به صورت توهمات دیداری و شنیداری نمود پیدا می کنند، نه تنها به شخصیت پردازی او عمق می بخشند، بلکه راهی برای بیان افکار و ترس های پنهان او نیز محسوب می شوند. این عناصر، سریال را از یک درام جنایی صرف فراتر برده و به اثری با ابعاد روانشناختی غنی تبدیل می کند.

۱.۳. بازیگران اصلی و شخصیت های کلیدی

انتخاب بازیگران برای «پروفسور تی» نقش حیاتی در موفقیت سریال داشته است. هر یک از بازیگران توانسته اند عمق و اعتبار خاصی به نقش های خود ببخشند.

بن میلر (Ben Miller) در نقش پروفسور جاسپر تمپست

بن میلر، بازیگر مطرح بریتانیایی، با تسلط و ظرافت بی نظیری نقش پروفسور تمپست را ایفا کرده است. او توانسته است پیچیدگی های شخصیتی فردی با OCD و ویژگی های طیف اوتیسم را به بهترین شکل به تصویر بکشد. از حرکات وسواس گونه دست ها و صورت گرفته تا وسواس شدید به پاکیزگی و نظم، میلر تمامی جزئیات این اختلال را با دقت بازسازی می کند. بازی او فراتر از تقلید ظواهر بیماری است؛ او توانسته است رنج ها، هوش سرشار و گاهی طنز سیاه نهفته در شخصیت پروفسور را به مخاطب منتقل کند. واکنش های پروفسور به جهان اطراف، مکالمات خاص او و فانتزی های ذهنی اش، همگی با هنرنمایی میلر به واقعیتی ملموس تبدیل شده اند.

اما نائومی (Emma Naomi) در نقش کارآگاه لیزا دانکرز

لیزا دانکرز، دانشجوی سابق پروفسور، پلیسی باهوش، وظیفه شناس و همدل است که نقش پل ارتباطی پروفسور با دنیای واقعی و نیروهای پلیس را ایفا می کند. اما نائومی به خوبی توانسته است تعادل ظریفی بین احترام به نبوغ پروفسور و در عین حال به چالش کشیدن محدودیت ها و وسواس های او ایجاد کند. رابطه حرفه ای و شخصی لیزا با پروفسور یکی از محورهای مهم سریال است که در آن، لیزا نه تنها به توانایی های او ایمان دارد، بلکه سعی می کند به او در مواجهه با جهان خارج کمک کند. او تنها کسی است که می تواند با ظرافت و درک، پروفسور را متقاعد به همکاری کند.

بارنی وایت (Barney White) در نقش گروهبان دن وینترز

دن وینترز، همکار لیزا، شخصیتی عمل گرا و در ابتدا کمی بدبین نسبت به روش های غیرمتعارف پروفسور است. بارنی وایت این نقش را با ترکیبی از جدیت و طنزی ظریف ایفا می کند. او نمادی از نگاه سنتی پلیس به حل پرونده هاست و اغلب با روش های نامتعارف پروفسور و شیوه تفکر خاص او به چالش کشیده می شود. اما به تدریج، او نیز به ارزش دیدگاه های پروفسور پی می برد و رابطه حرفه ای بین این سه نفر شکل می گیرد.

فرانسیس د لا تور (Frances de la Tour) در نقش آدلاید تمپست (مادر پروفسور)

آدلاید تمپست، مادر پروفسور، یک شخصیت قدرتمند، خودرأی و در عین حال نگران است که تأثیر عمیقی بر روان و زندگی جاسپر دارد. فرانسیس د لا تور با بازی پرقدرت خود، پیچیدگی های این رابطه مادر و فرزندی را به خوبی نشان می دهد. رابطه آن ها پر از کشمکش، عشق ناگفته و زخم های کهنه از گذشته است که در فانتزی ها و کابوس های پروفسور نمایان می شود. حضور آدلاید، لایه ای دیگر از عمق روانشناختی به سریال می افزاید و ریشه های برخی از وسواس های پروفسور را آشکار می کند.

علاوه بر این بازیگران اصلی، هنرمندانی چون اندی گترگود در نقش DI پاول رابیت، سارا وودوارد در نقش اینگرید اسنارس و جولیت اوبری در نقش DCI کریستینا برند نیز به ایفای نقش پرداخته اند که هر یک به تکمیل دنیای سریال کمک می کنند.

۲. نقد و بررسی عمیق سریال پروفسور تی

سریال «پروفسور تی» فراتر از یک درام جنایی معمولی، به بررسی ابعاد روانشناختی شخصیت اصلی و معضلات اجتماعی می پردازد. در این بخش، به تحلیل دقیق نقاط قوت و ضعف این مجموعه می پردازیم.

۲.۱. نقاط قوت سریال

این سریال با ویژگی های منحصر به فرد خود توانسته است در میان آثار جنایی-معمایی جایگاهی ویژه برای خود باز کند. از جمله نقاط قوت برجسته آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

شخصیت پردازی برجسته پروفسور تی

محور اصلی جذابیت «پروفسور تی»، شخصیت عمیق و لایه مند جاسپر تمپست است. او نه تنها یک جرم شناس نابغه است، بلکه فردی است با زخم های روحی عمیق، فانتزی های ذهنی پر جنب و جوش، و رفتارهایی که ناشی از اختلال وسواس فکری-عملی و ویژگی های طیف اوتیسم او هستند. سریال به زیبایی تعارضات درونی او، کشمکش هایش با محیط پیرامون، و تلاش هایش برای سازگاری با جهان را به تصویر می کشد. این شخصیت پردازی به گونه ای است که تماشاگر با تمام پیچیدگی ها و حتی رفتارهای بعضاً آزاردهنده او، ارتباط برقرار می کند و برای او دلسوزی نشان می دهد. سیر تحول شخصیت پروفسور، هرچند جزئی و آهسته، اما واقع گرایانه و ملموس است که به عمق درام می افزاید.

بازی درخشان بن میلر

بن میلر با نقش آفرینی بی نقص خود، ستون فقرات سریال را تشکیل می دهد. او نه تنها وسواس های ظاهری و رفتاری پروفسور را به دقت نمایش می دهد، بلکه توانسته است هوش، آسیب پذیری، طنز تلخ و تنهایی عمیق او را نیز به مخاطب منتقل کند. جزئی نگری میلر در نمایش زبان بدن، لحن صحبت کردن و حتی نگاه های پروفسور، به او امکان می دهد تا بدون دیالوگ های طولانی، دنیای درونی شخصیت را به نمایش بگذارد. توانایی او در انتقال همزمان جدیت یک جرم شناس و شکنندگی یک فرد مبتلا به اختلالات روانی، ستودنی است و این نقش را به یکی از به یادماندنی ترین نقش های کارنامه او تبدیل کرده است.

بن میلر توانسته است با ظرافت خاصی، پروفسور جاسپر تمپست را از یک شخصیت کلیشه ای فراتر ببرد و تصویری انسانی و چندوجهی از فردی با وسواس فکری-عملی و هوش بالا ارائه دهد که درامی قدرتمند و تاثیرگذار خلق می کند.

معماهای جنایی هوشمندانه و پیچیده

پرونده های جنایی در «پروفسور تی» صرفاً ابزاری برای پیشبرد داستان نیستند؛ آن ها خود به خود پیچیده، هوشمندانه و غالباً ریشه دار در روانشناسی انسانی هستند. هر پرونده با سرنخ های ظریف و گاهاً گمراه کننده ارائه می شود که نیازمند دقت و تحلیل عمیق است. روش های غیرمتعارف پروفسور در حل این معماها – از توجه به جزئیات به ظاهر بی اهمیت گرفته تا بازسازی صحنه های جرم در ذهن خود – به جذابیت هر اپیزود می افزاید. این معماها تماشاگر را به تفکر و همراهی با پروفسور برای رسیدن به حقیقت دعوت می کنند و هرگز سطحی یا قابل پیش بینی نیستند.

فضاسازی، کارگردانی و اتمسفر بصری

سریال از فضاسازی خاص شهر کمبریج و معماری باشکوه دانشگاه برای ایجاد اتمسفری منحصر به فرد بهره می برد. کارگردانی دریز واس به ویژه در نمایش دنیای درونی پروفسور، بسیار خلاقانه عمل می کند. استفاده از جلوه های بصری و تکنیک های خاص فیلمبرداری برای نشان دادن فانتزی ها، اضطراب ها و وسواس های پروفسور، از نقاط قوت اصلی سریال است. این عناصر بصری نه تنها به درک بهتر شخصیت کمک می کنند، بلکه به خودی خود جذاب و چشم نواز هستند. رنگ بندی، نورپردازی و قاب بندی های دقیق، حس و حال خاصی به سریال می بخشند که آن را از سایر درام های جنایی متمایز می کند.

تعادل میان درام، کمدی و معمایی

یکی دیگر از دستاوردهای برجسته سریال، توانایی آن در حفظ تعادل میان سه ژانر درام، کمدی و معمایی است. با وجود پرونده های جنایی جدی و ابعاد دراماتیک شخصیت پروفسور، لحظات کمدی هوشمندانه ای نیز وجود دارد که غالباً ناشی از رفتارهای وسواس گونه پروفسور یا سوءتفاهم های او با اطرافیانش است. این طنز سیاه، بدون کاستن از جدیت پرونده ها، به سریال سبکی خاص می بخشد و از یکنواختی آن جلوگیری می کند. این ترکیب ژانری، «پروفسور تی» را به اثری چندبعدی و جذاب برای طیف وسیعی از مخاطبان تبدیل کرده است.

روابط انسانی پیچیده

سریال به خوبی به بررسی روابط انسانی پیچیده پروفسور می پردازد. رابطه او با لیزا و دن، از یک همکاری صرف فراتر رفته و به تدریج به نوعی دوستی و همدلی تبدیل می شود. اما شاید عمیق ترین و چالش برانگیزترین رابطه، بین پروفسور و مادرش، آدلاید، باشد. این رابطه پر از تنش، گذشته های ناگفته و تاثیرات روانشناختی است که به طور مداوم بر روی پروفسور تأثیر می گذارد. تحلیل این روابط، به ویژه در بستر فلش بک هایی به دوران کودکی پروفسور، به سریال عمق احساسی و دراماتیک فراوانی می بخشد و آن را از یک پرونده محوری صرف خارج می کند.

۲.۲. نقاط ضعف (یا چالش های) سریال

با وجود نقاط قوت متعدد، «پروفسور تی» نیز خالی از چالش ها و انتقاداتی نیست که می تواند بر تجربه تماشای برخی از بینندگان تأثیر بگذارد.

پتانسیل تکراری شدن فرمول

مانند بسیاری از سریال های جنایی اپیزودیک که بر یک شخصیت کارآگاهی منحصر به فرد تمرکز دارند، «پروفسور تی» نیز در طولانی مدت ممکن است با خطر تکراری شدن فرمول مواجه شود. ساختار «پرونده هفته» (case of the week) و روش های حل معمای پروفسور، در بلندمدت این پتانسیل را دارد که برای برخی از تماشاگران قابل پیش بینی یا تکراری به نظر برسد. هرچند سریال تلاش می کند با توسعه شخصیت ها و روابط آن ها از این یکنواختی جلوگیری کند، اما این چالش همواره مطرح است که چگونه می توان در فصل های بعدی، تازگی و نوآوری را حفظ کرد.

تصویر کشیدن OCD و اوتیسم

یکی از مهم ترین نقاط ضعف و در عین حال بحث برانگیزترین جنبه های سریال، نحوه به تصویر کشیدن اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) و ویژگی های طیف اوتیسم در شخصیت پروفسور است. برخی سازمان های ملی OCD، از جمله OCD-UK در بریتانیا، انتقادات شدیدی به این سریال وارد کرده اند. این سازمان ها استدلال می کنند که سریال به جای کمک به درک بهتر این اختلالات، کلیشه های موجود را تقویت کرده و تصویری سطحی و غیردقیق از آن ارائه می دهد. به عنوان مثال، اشاره شده است که وسواس های پروفسور بیشتر برای ایجاد «عجیب وغریب بودن» شخصیت استفاده می شود تا ریشه های عمیق روانشناختی و رنج واقعی افراد مبتلا به OCD را به نمایش بگذارد. عدم پرداخت کافی به بخش «وسواس های فکری» (obsessions) که جزء اصلی این اختلال هستند و صرفاً تمرکز بر «اجبارها» (compulsions) بدون توضیح ریشه های آن، یکی از عمده ترین انتقادات وارده است. این رویکرد می تواند منجر به افزایش انگ و بدفهمی عمومی نسبت به افرادی شود که واقعاً با این اختلالات زندگی می کنند.

محتوای حساس و بحث برانگیز

برخی از قسمت های سریال، به ویژه اپیزود اول، به دلیل پرداختن به موضوعات حساس و خشونت بار، مورد انتقاد قرار گرفته اند. آنیتا سینگ از «دیلی تلگراف» به شدت از نحوه استفاده از موضوع تجاوز در اپیزود اول انتقاد کرد و آن را «سرگرمی ارزان» دانست. استفاده از چنین موضوعات سنگینی در بستر یک درام جنایی، در حالی که ممکن است برای برخی جذاب باشد، می تواند برای بخش دیگری از مخاطبان آزاردهنده و حتی غیرضروری تلقی شود. این انتقادات نشان می دهد که سازندگان باید در انتخاب و نمایش چنین محتوایی با دقت بیشتری عمل کنند تا از سوءاستفاده از رنج انسانی برای درام سازی پرهیز شود.

چالش های شخصیت پردازی مکمل

با وجود عمق فراوان در شخصیت پردازی پروفسور تی، برخی منتقدان بر این باورند که شخصیت های فرعی و مکمل به اندازه کافی لایه مند نیستند. در حالی که لیزا و مادر پروفسور تا حدودی عمق پیدا می کنند، سایر شخصیت ها گاهی اوقات صرفاً به عنوان ابزاری برای پیشبرد داستان یا واکنش به رفتارهای پروفسور عمل می کنند و کمتر فرصت رشد و توسعه مستقل می یابند. این امر می تواند باعث شود که تمرکز بیش از حد بر پروفسور، از غنای کلی دنیای سریال بکاهد و برخی روابط را سطحی تر جلوه دهد.

۲.۳. مقایسه با سایر سریال های مشابه

«پروفسور تی» در ژانر سریال های کارآگاهی با محوریت شخصیت های خاص و نابغه، تنها نیست و می توان آن را در کنار آثاری چون «شرلوک هلمز»، «مانک» (Monk) و حتی «دکتر هاوس» (House M.D.) قرار داد. وجه تمایز اصلی «پروفسور تی» از این سریال ها، در رویکرد منحصر به فرد آن به نمایش وسواس فکری-عملی و تلفیق آن با نبوغ است.

• شرلوک هلمز: کارآگاهی با هوش فوق العاده و توانایی استنتاج بی نظیر، اما با چالش های اجتماعی. «پروفسور تی» نیز هوش استثنایی را به اشتراک می گذارد، اما تأکید بیشتری بر جنبه های روانشناختی و مبارزات درونی شخصیت دارد.
• مانک: آدرین مانک، کارآگاه مبتلا به OCD شدید، نمادی از شخصیت های وسواسی در ژانر جنایی است. تفاوت «پروفسور تی» در این است که وسواس های جاسپر تمپست اغلب با فانتزی های بصری و شنیداری ترکیب شده و تأکید بیشتری بر ریشه های روانشناختی این وسواس ها دارد، نه صرفاً جنبه های کمدی آن.
• دکتر هاوس: یک پزشک نابغه با رفتارهای اجتماعی خاص و اعتیاد به مواد مخدر. شباهت در نبوغ و رفتارهای غیرعادی است، اما حوزه تخصصی و نوع اختلالات روانی کاملاً متفاوت است.

در مقایسه با نسخه های اقتباسی دیگر، مانند سری بلژیکی (اصلی) یا آلمانی و فرانسوی، نسخه بریتانیایی تلاش کرده است با حفظ جوهر اصلی شخصیت، فضایی خاص و بریتانیایی با ظرافت های خاص خود ایجاد کند. این سریال به خوبی توانسته است تمایزات خود را در کارگردانی، بازیگری و عمق بخشیدن به فانتزی های درونی پروفسور حفظ کند.

۲.۴. امتیازات و بازخورد منتقدان

سریال «پروفسور تی» در مجموع بازخوردهای متفاوتی را از منتقدان دریافت کرده است. در حالی که عملکرد بن میلر به طور گسترده ای تحسین شده، برخی جنبه های داستان و نحوه روایت مورد بحث قرار گرفته اند.

• IMDb: این سریال عموماً امتیازاتی در حدود 7.5 تا 8 از 10 را در پلتفرم هایی مانند IMDb کسب کرده است که نشان دهنده رضایت نسبی مخاطبان است.
• Rotten Tomatoes: در این پلتفرم، امتیازات منتقدان و مخاطبان می تواند متفاوت باشد، اما معمولاً حول و حوش 60-70 درصد رضایت قرار می گیرد.

منتقدان برجسته نیز نظرات متنوعی داشته اند:

• کارول میدگلی از «تایمز» (The Times): با وجود ستایش از بازی بن میلر، به طرح داستانی و تغییرات لحن سریال دو ستاره از پنج ستاره داد و آن را «وحشتناک» توصیف کرد.
• اد کامینگ از «ایندیپندنت» (The Independent): او نیز عملکرد میلر، نائومی و د لا تور را تحسین کرد اما اشاره داشت که سریال «هنوز کاملاً به بلوغ نرسیده است».
• آنیتا سینگ از «دیلی تلگراف» (The Daily Telegraph): او به شدت از استفاده از موضوع تجاوز در قسمت اول سریال انتقاد کرد و آن را «سرگرمی ارزان» خواند.

این بازخوردها نشان می دهد که اگرچه بازیگری و شخصیت اصلی تحسین برانگیز هستند، اما سریال در برخی جنبه های روایی و همچنین نحوه پرداختن به موضوعات حساس، با چالش هایی روبرو بوده است که دیدگاه منتقدان را متأثر کرده است. با این حال، باید توجه داشت که این نظرات، صرفاً یک بخش از تصویر کلی را تشکیل می دهند و تجربه تماشای هر فرد می تواند کاملاً شخصی و متفاوت باشد.

۳. چرا باید (یا نباید) سریال پروفسور تی را تماشا کنید؟

تصمیم برای تماشای یک سریال، به سلیقه شخصی و انتظارات فرد از یک اثر هنری بستگی دارد. «پروفسور تی» نیز با ویژگی های خاص خود، برای طیفی از مخاطبان بسیار جذاب و برای برخی دیگر، شاید کمتر مطلوب باشد.

جمع بندی نهایی و ارزش تماشا

«پروفسور تی» در مجموع یک اثر تلویزیونی خوش ساخت و فکربرانگیز است که با شخصیت اصلی پیچیده و پرونده های جنایی هوشمندانه خود، ارزش تماشا دارد. این سریال تنها به ارائه معماهای پلیسی اکتفا نمی کند، بلکه به عمق روان انسانی می پردازد و چالش های زندگی با اختلال وسواس فکری-عملی و اوتیسم را به شیوه ای دراماتیک و گاهی طنزآمیز به نمایش می گذارد. بازی درخشان بن میلر به تنهایی یکی از دلایل اصلی برای دیدن این سریال است. اگرچه سریال با انتقاداتی در زمینه نحوه به تصویر کشیدن اختلالات روانی و برخی محتواهای حساس مواجه است، اما نمی توان از تأثیرگذاری و جذابیت کلی آن چشم پوشی کرد.

توصیه به مخاطبان

سریال پروفسور تی برای گروه های زیر به شدت توصیه می شود:

• علاقه مندان به سریال های جنایی و معمایی که به دنبال داستان های پیچیده و حل معماهای چالش برانگیز هستند.
• کسانی که از شخصیت های کارآگاهی خاص و غیرمتعارف، با ابعاد روانشناختی عمیق لذت می برند (مشابه شرلوک هلمز یا مانک).
• مخاطبانی که به درام های بریتانیایی با فضاسازی های خاص، کارگردانی هنرمندانه و بازی های قوی علاقه مند هستند.
• افرادی که از ترکیب ژانرهای درام، کمدی و معمایی لذت می برند و به دنبال طنز سیاه در دل داستان های جدی هستند.
• بینندگانی که مایل اند به جنبه های روانشناختی شخصیت ها، به ویژه مواجهه با اختلالات روانی، توجه کنند.

اما اگر شما:

• به دلیل حساسیت های شخصی، با تماشای محتوای مرتبط با اختلالات روانی که ممکن است بحث برانگیز تلقی شود، مشکل دارید (به ویژه نحوه به تصویر کشیدن OCD).
• به دنبال یک سریال جنایی صرفاً اکشن محور و بدون پیچیدگی های روانشناختی عمیق هستید.
• از داستان هایی با ریتم آهسته تر و شخصیت محور کمتر لذت می برید.

ممکن است این سریال برای شما مناسب نباشد. با این حال، با در نظر گرفتن نقاط قوت فراوان آن، به بسیاری از مخاطبان توصیه می شود که حداقل برای چند قسمت به این اثر فرصت دهند تا خود را درگیر دنیای منحصر به فرد پروفسور تی کنند.