معرفی فیلم شرلوک هلمز (Sherlock Holmes) – ۲۰۰۹

فیلم شرلوک هلمز محصول سال ۲۰۰۹، به کارگردانی گای ریچی، یک اقتباس نوآورانه و پویا از شخصیت کلاسیک آرتور کانن دویل است که روحی تازه به این کارآگاه محبوب بخشید. این اثر با ترکیب هوشمندانه عناصر اکشن، معمایی و طنز، تجربه ای متفاوت و به یادماندنی را برای مخاطبان فراهم آورد. رابرت داونی جونیور در نقش شرلوک هلمز و جود لا در نقش دکتر واتسون، با شیمی بی نظیر خود، جان تازه ای به این زوج کارآگاهی بخشیدند و فیلم را به موفقیت چشمگیری در گیشه و میان منتقدان رساندند.

این فیلم نه تنها به بازتعریف یک نماد فرهنگی کمک کرد، بلکه با ارائه یک روایت بصری متفاوت و پرهیجان، مسیر جدیدی را برای اقتباس های آتی از داستان های شرلوک هلمز گشود. گای ریچی با سبک کارگردانی خاص خود که شامل تدوین های سریع، صحنه های اکشن خلاقانه و استفاده از تکنیک های بصری منحصر به فرد است، فضایی متمایز و مدرن برای لندن ویکتوریایی خلق کرد. این رویکرد جسورانه، در کنار موسیقی متن به یادماندنی هانس زیمر، شرلوک هلمز ۲۰۰۹ را به اثری قابل توجه در ژانر خود تبدیل نمود.

خلاصه داستان: معمایی فراتر از منطق

داستان فیلم شرلوک هلمز ۲۰۰۹ با دستگیری لرد بلکوود، یک جادوگر سیاه و قاتل سریالی، توسط شرلوک هلمز و دکتر واتسون آغاز می شود. بلکوود که متهم به قتل های آئینی با انگیزه های ماوراءالطبیعه است، پیش از اعدام، هلمز را تهدید می کند که مرگ او تنها آغازگر یک سلسله رویدادهای فاجعه بار خواهد بود. پس از اعدام ظاهری بلکوود، حوادث مرموزی در شهر لندن رخ می دهد که به نظر می رسد از دنیای مردگان نشأت گرفته اند و نشان از بازگشت بلکوود دارند. این وقایع، ترس و خرافه را در میان مردم گسترش می دهند و بسیاری را به قدرت های ماوراءالطبیعه بلکوود معتقد می سازند.

با پیچیده تر شدن پرونده، پای آیرن آدلر، زنی جذاب و مرموز که در گذشته رابطه ای پیچیده با هلمز داشته است، به داستان باز می شود. آدلر که برای یک نیروی ناشناس و قدرتمند کار می کند، با دستورات و اهداف پنهان خود، لایه های جدیدی به معمای بلکوود اضافه می کند. شرلوک هلمز با ذهن تحلیلی و دقت بی نظیر خود، به کمک واتسون، تلاش می کند تا حقه های بلکوود را رمزگشایی کرده و نشان دهد که تمامی جادوگری های او، تنها شعبده بازی های دقیق و علمی هستند که برای فریب افکار عمومی طراحی شده اند. هدف نهایی بلکوود، کسب قدرت سیاسی و کنترل امپراتوری بریتانیا از طریق ایجاد هرج و مرج و ترور است.

اوج داستان در پارلمان بریتانیا رقم می خورد، جایی که بلکوود قصد دارد با استفاده از یک سلاح شیمیایی مهلک، رهبران کشور را به قتل برساند. هلمز، واتسون و آدلر در یک مسابقه با زمان، تلاش می کنند تا نقشه او را خنثی کنند. در نهایت، شرلوک موفق می شود پرده از حقایق بردارد و بلکوود را شکست دهد. اما در پایان فیلم، مشخص می شود که آیرن آدلر برای پروفسور موریارتی، یک نابغه جنایتکار و بزرگترین رقیب فکری هلمز، کار می کرده است. موریارتی که در سایه عمل می کند، تنها یک هدف دارد: به دست آوردن تکنولوژی های خطرناکی که بلکوود در اختیار داشته است، که این خود زمینه ساز ماجراهای آینده و مواجهه نهایی هلمز با این شخصیت شرور را فراهم می سازد.

شخصیت ها و بازیگران: شیمی فراموش نشدنی

یکی از نقاط قوت اساسی فیلم شرلوک هلمز ۲۰۰۹، انتخاب دقیق بازیگران و شیمی بی نظیر آن ها در نقش هایشان است. این انتخاب ها به بازتعریف پویایی شخصیت ها کمک شایانی کردند و لایه های جدیدی به کاراکترهای آشنا افزودند.

شرلوک هلمز (رابرت داونی جونیور)

رابرت داونی جونیور در نقش شرلوک هلمز، یک رویکرد تازه و جذاب را به این کارآگاه افسانه ای ارائه داد. هلمز او، برخلاف تصور رایج از یک شخصیت صرفاً متفکر و ساکن، فردی است نامتعارف، مبارز، و باهوش، که در لحظات آرام، با ذهن تیزبین خود به تحلیل جزئیات می پردازد و در لحظات اکشن، با مهارت های فیزیکی خود وارد عمل می شود. داونی جونیور با کاریزمای شخصی و توانایی بی نظیرش در به تصویر کشیدن شخصیتی پیچیده و چندوجهی، هلمز را به یک قهرمان اکشن-معمایی تبدیل کرد که همزمان جنبه های آسیب پذیر و عادات خاص او نیز به خوبی نمایان است. توانایی او در انتقال سرعت تفکر هلمز از طریق تدوین های ذهنی گای ریچی، به درخشش این نقش افزود و یکی از دلایل اصلی موفقیت فیلم بود.

دکتر واتسون (جود لا)

جود لا در نقش دکتر واتسون، مکمل حیاتی شرلوک هلمز است. واتسون در این فیلم نه تنها دستیار و وقایع نگار هلمز، بلکه یک شخصیت قوی، شجاع و عملگراست که نقش تعادل بخش را برای هلمز نامتعادل ایفا می کند. شیمی بین داونی جونیور و جود لا، هسته مرکزی فیلم و منبع اصلی طنز و پویایی آن است. واتسون، با حس مسئولیت پذیری و تلاش برای داشتن یک زندگی عادی در کنار نامزدش، مری مورستن، نقطه مقابل هلمز غرق در پرونده هاست. این تضاد، رابطه آن ها را عمیق تر و باورپذیرتر می سازد و به مخاطب امکان می دهد تا از دریچه چشمان واتسون، به دنیای عجیب و غریب هلمز نگاه کند.

آیرن آدلر (ریچل مک آدامز)

ریچل مک آدامز در نقش آیرن آدلر، تنها زنی که توانسته بود شرلوک هلمز را تحت تأثیر قرار دهد، شخصیتی پیچیده و جذاب را به نمایش می گذارد. آدلر در این اقتباس، نه تنها یک معشوقه سابق، بلکه یک زن مستقل، باهوش و فریبنده است که در دنیای جنایتکاران لندن فعالیت می کند. رابطه او با هلمز، آمیزه ای از کشش فکری، رقابت، و نوعی احترام متقابل است. حضور آدلر به داستان عمق عاطفی می بخشد و جنبه های انسانی تر و شاید آسیب پذیر هلمز را نمایان می سازد.

لرد بلکوود (مارک استرانگ)

مارک استرانگ در نقش لرد بلکوود، شرور اصلی داستان، یک شخصیت کاریزماتیک و تهدیدآمیز را به تصویر می کشد. بلکوود با ادعاهای ماوراءالطبیعه و قدرت های مرموزش، به خوبی حس وحشت و درماندگی را در دل مردم لندن می اندازد. استرانگ با بازی قدرتمند خود، به بلکوود ابهتی خاص می بخشد که او را به حریفی شایسته برای شرلوک هلمز تبدیل می کند. تقابل فکری و فیزیکی هلمز با بلکوود، بخش عمده ای از هیجان و تعلیق فیلم را تشکیل می دهد.

علاوه بر بازیگران اصلی، هنرمندان فرعی همچون کلی رایلی در نقش مری مورستن و ادی مارسن در نقش بازرس لستراد، هر کدام به نوبه خود به غنای داستان و باورپذیری دنیای فیلم افزوده اند و در پیشبرد روایت نقش مهمی ایفا می کنند.

سبک و ساختار سینمایی: امضای گای ریچی

فیلم شرلوک هلمز ۲۰۰۹ به وضوح امضای هنری گای ریچی، کارگردان مشهور بریتانیایی، را بر خود دارد. ریچی با سبکی منحصربه فرد و پویا، روایتی جدید از داستان های کلاسیک شرلوک هلمز ارائه داده که هم احترام به ریشه ها را حفظ می کند و هم مدرنیته را به آن تزریق می کند.

کارگردانی گای ریچی

رویکرد کارگردانی گای ریچی در این فیلم، از ویژگی های بارز آن است. او از تدوین های سریع و خشن استفاده می کند که ریتم پرسرعت و هیجان انگیزی به فیلم می بخشد. صحنه های اکشن با طراحی خلاقانه و نوآورانه، به ویژه صحنه های مبارزه هلمز، چشم نواز و جذاب هستند. ریچی به کرات از تکنیک اسلوموشن و فست موشن برای تأکید بر جزئیات یا نمایش فکر کردن سریع هلمز استفاده می کند. یکی از برجسته ترین تکنیک ها، «پیش بینی های ذهنی» شرلوک است؛ جایی که هلمز قبل از انجام یک مبارزه یا حرکت پیچیده، آن را در ذهن خود با جزئیات دقیق و به صورت آهسته بازسازی می کند و سپس همان صحنه را با سرعت بالا و به صورت واقعی به تصویر می کشد. این شیوه، نه تنها بر هوش و توانایی های تحلیلی هلمز تأکید می کند، بلکه جنبه های بصری و اکشن فیلم را نیز به شدت غنی می سازد.

فیلمنامه

فیلمنامه شرلوک هلمز که توسط مایکل رابرت جانسون، آنتونی پکهام و سیمون کینبرگ نوشته شده، یک اقتباس آزاد از داستان های کانن دویل است. این فیلمنامه با افزودن المان های جدید از جمله جنبه های رزمی هلمز و تأکید بر عناصر مرموز و ماوراءالطبیعه (که بعداً با منطق علمی توضیح داده می شوند)، هلمز را از یک کارآگاه صرفاً ذهنی به یک قهرمان اکشن تبدیل می کند. فیلمنامه موفق می شود تعادل مناسبی بین معما، اکشن، طنز و روابط بین شخصیت ها برقرار کند و در عین حال، به ریشه های ویکتوریایی داستان وفادار بماند.

طراحی صحنه و لباس

یکی دیگر از عناصر برجسته فیلم، طراحی صحنه و لباس خیره کننده آن است که به بهترین شکل ممکن فضای ویکتوریایی لندن را بازآفرینی می کند. خیابان های پر از مه و دود، خانه های پرجزئیات، بازارها، و فاضلاب های زیرزمینی لندن، همگی با دقت و واقع گرایی بالایی طراحی شده اند. لباس ها نیز به همان اندازه دقیق و متناسب با دوره ویکتوریایی طراحی شده اند و به اصالت بصری فیلم می افزایند. این توجه به جزئیات در طراحی، به غوطه ور شدن مخاطب در دنیای فیلم کمک شایانی می کند.

فیلمبرداری و جلوه های ویژه

کیفیت بصری و اتمسفر فیلم نیز حاصل فیلمبرداری استادانه و استفاده مؤثر از جلوه های ویژه است. فیلیپ روسلوت، فیلمبردار، با نورپردازی های خاص و پالت رنگی تیره و اشباع نشده، حس و حال لندن صنعتی و رمزآلود را به خوبی به تصویر می کشد. جلوه های ویژه فیلم نیز به صورت هوشمندانه و بدون زیاده روی، برای تقویت صحنه های اکشن و خلق محیط های تخیلی (مانند معبد زیرزمینی بلکوود) به کار گرفته شده اند و به اتمسفر کلی فیلم کمک می کنند.

موسیقی متن: روح فیلم توسط هانس زیمر

موسیقی متن فیلم شرلوک هلمز ۲۰۰۹ اثری برجسته از هانس زیمر، آهنگساز شهیر آلمانی است که نقش حیاتی در خلق اتمسفر و انتقال احساسات فیلم ایفا می کند. زیمر با رویکردی نوآورانه، موسیقی ای ساخته که همزمان با فضای ویکتوریایی فیلم همخوانی دارد و در عین حال، حس مدرن و پویایی گای ریچی را بازتاب می دهد.

موسیقی زیمر در این فیلم، از سازهای غیرمعمول و ترکیب صداهای ارکسترال با عناصر فولکلوریک و کمیاب، از جمله یک بانجو شکسته و پیانوی نواخته شده به روش های نامتعارف، بهره می برد. این ترکیب خاص، به موسیقی حالتی نامنظم، تا حدی سرگردان و در عین حال کنجکاو می دهد که به خوبی شخصیت هلمز را تداعی می کند. تم اصلی فیلم، Discombobulate، با ریتم های تند و پرانرژی، صحنه های اکشن و فکر کردن سریع هلمز را همراهی می کند و به آن ها ضرباهنگ می بخشد. این قطعه به سرعت به یکی از نمادین ترین تم های موسیقی متن در ژانر اکشن-معمایی تبدیل شد.

در مقابل، قطعات آرام تر و مرموزتر مانند I Never Said It Was Poison، فضایی از تعلیق و رمزآلودگی را ایجاد می کنند که برای لحظات کشف و تحلیل هلمز ایده آل است. موسیقی در این بخش ها، به آرامی تنش را افزایش می دهد و حس خطر پنهان را به مخاطب منتقل می کند. تأثیرگذاری موسیقی بر فضاسازی به قدری است که بسیاری از منتقدان، آن را یکی از دلایل اصلی موفقیت فیلم و غرق شدن مخاطب در دنیای لندن ویکتوریایی دانستند. هانس زیمر با این اثر، بار دیگر توانایی خود را در خلق موسیقی متنی که نه تنها فیلم را تکمیل می کند، بلکه خود به عنصری مستقل و به یادماندنی تبدیل می شود، به اثبات رساند.

جوایز و افتخارات: درخشش در فستیوال ها

فیلم شرلوک هلمز ۲۰۰۹ نه تنها در گیشه به موفقیت چشمگیری دست یافت، بلکه در جشنواره های مختلف نیز مورد توجه قرار گرفت و جوایز و نامزدی های متعددی را به خود اختصاص داد. این موفقیت ها، نشان دهنده کیفیت هنری و فنی بالای فیلم در ابعاد گوناگون بود.

جایزه / جشنواره	دسته بندی	نتیجه	گیرنده / نامزد
جوایز گلدن گلوب (۲۰۱۰)	بهترین بازیگر مرد در فیلم کمدی یا موزیکال	برنده	رابرت داونی جونیور
جوایز اسکار (۲۰۱۰)	بهترین موسیقی متن	نامزد	هانس زیمر
جوایز اسکار (۲۰۱۰)	بهترین کارگردانی هنری	نامزد	سارا گرین وود، کیتی اسپنسر
جوایز فیلم به انتخاب منتقدان	بهترین فیلم اکشن	نامزد
جوایز موسیقی متن جهانی	بهترین آهنگساز سال	نامزد	هانس زیمر
جوایز امپایر (۲۰۱۰)	بهترین فیلم تریلر/معمایی	برنده
جوایز فیلم ام تی وی	بهترین مبارزه	برنده	رابرت داونی جونیور و مارک استرانگ

فیلم شرلوک هلمز با بودجه ای حدود ۹۰ میلیون دلار ساخته شد و توانست به فروش جهانی تقریبی ۵۲۴ میلیون دلار دست یابد که نشان دهنده موفقیت تجاری بی سابقه آن بود. این موفقیت تجاری، نه تنها راه را برای ساخت دنباله های فیلم هموار کرد، بلکه به تثبیت جایگاه گای ریچی و رابرت داونی جونیور به عنوان چهره های تأثیرگذار در صنعت سینما کمک شایانی نمود. نامزدی در دو رشته اسکار، به ویژه برای موسیقی متن هانس زیمر، مهر تأییدی بر ارزش های فنی و هنری این اثر بود و آن را در لیست فیلم های قابل احترام سال ۲۰۰۹ قرار داد.

نقدها و واکنش ها: از تحسین تا بحث و جدل

فیلم شرلوک هلمز ۲۰۰۹ پس از اکران، واکنش های متفاوتی از سوی منتقدان و مخاطبان دریافت کرد. عموماً این واکنش ها مثبت بودند، اما بحث ها و اختلاف نظرهایی نیز پیرامون رویکرد جدید فیلم نسبت به شخصیت کلاسیک شرلوک هلمز شکل گرفت.

در سایت های معتبر جمع آوری نقد، شرلوک هلمز امتیازات قابل قبولی کسب کرد: در وبسایت IMDb امتیاز ۷.۶ از ۱۰، در Rotten Tomatoes امتیاز ۷۰٪ (بر اساس ۲۶۰ نقد) و در Metacritic امتیاز ۵۷ از ۱۰۰ (بر اساس ۳۴ نقد) را به خود اختصاص داد. این امتیازات نشان دهنده استقبال عمومی مثبت، اما با احتیاط برخی منتقدان بود.

نقاط قوت از دیدگاه منتقدان:

• بازیگری رابرت داونی جونیور و جود لا: تقریباً تمامی منتقدان از شیمی بین این دو بازیگر و عملکرد درخشان آن ها تمجید کردند. بازی داونی جونیور به عنوان هلمز کاریزماتیک و نامتعارف، به خصوص، مورد ستایش قرار گرفت و به او جایزه گلدن گلوب را بخشید.
• کارگردانی گای ریچی: سبک بصری پویا، تدوین های سریع، و صحنه های اکشن خلاقانه ریچی، از نقاط قوت فیلم محسوب شد که به آن انرژی و جذابیت خاصی بخشید.
• موسیقی متن هانس زیمر: موسیقی پرجنب وجوش و متمایز زیمر به عنوان عنصری کلیدی در فضاسازی و تقویت اتمسفر فیلم تحسین شد و نامزدی اسکار را به همراه داشت.
• طراحی صحنه و لباس: بازآفرینی دقیق و باشکوه لندن ویکتوریایی نیز مورد تقدیر قرار گرفت.

بسیاری از منتقدان، موفقیت فیلم را در توانایی آن برای ترکیب احترام به ریشه های کلاسیک هلمز با ارائه یک نسخه مدرن و پرهیجان دانستند که هم طرفداران قدیمی را راضی می کند و هم نسل جدیدی از مخاطبان را جذب می نماید.

نقاط ضعف و بحث و جدل:

• تغییر در شخصیت هلمز: برخی از طرفداران سرسخت داستان های کانن دویل، از تغییر چهره هلمز از یک متفکر صرف به یک قهرمان اکشن رزمی کار انتقاد کردند. آن ها معتقد بودند که این رویکرد، از عمق فکری شخصیت کاسته است.
• داستان و پیچیدگی های ماوراءالطبیعه: در حالی که بسیاری از پیچیدگی های داستان لذت بردند، عده ای نیز معتقد بودند که برخی از جنبه های معمایی و ارتباط با عناصر ماوراءالطبیعه، می توانستند عمیق تر و باورپذیرتر باشند.
• استفاده از عناصر طنز: گرچه طنز فیلم برای بسیاری جذاب بود، اما تعدادی از منتقدان حس کردند که گاهی طنز به قیمت جدیت داستان و لحن مرموز آن تمام می شود.

علیرغم این بحث ها، شرلوک هلمز ۲۰۰۹ به طور کلی به عنوان یک فیلم سرگرم کننده و موفق در احیای یک فرنچایز قدیمی شناخته شد. توانایی آن در ارائه یک تجربه سینمایی تازه و جذاب از یک شخصیت آشنا، نقطه عطف مهمی در تاریخ اقتباس های شرلوک هلمز محسوب می شود.

تأثیر و میراث: تولد دوباره یک اسطوره

فیلم شرلوک هلمز ۲۰۰۹ نه تنها یک موفقیت سینمایی بود، بلکه تأثیر عمیقی بر احیای شخصیت شرلوک هلمز در فرهنگ عامه گذاشت و به نوعی، تولد دوباره این اسطوره را رقم زد. پیش از این فیلم، شرلوک هلمز عمدتاً به عنوان شخصیتی از ادبیات کلاسیک شناخته می شد که اقتباس های سینمایی و تلویزیونی از او، بیشتر بر جنبه های کارآگاهی و فکری او تمرکز داشتند.

اما گای ریچی و رابرت داونی جونیور، با ارائه یک نسخه پویا، پرانرژی و اکشن محور از هلمز، دریچه ای جدید به روی این شخصیت گشودند. این فیلم نشان داد که می توان هلمز را با حفظ هوش و قدرت استدلال او، در قالب یک قهرمان اکشن نیز به تصویر کشید. این رویکرد، الهام بخش بسیاری از پروژه های بعدی شد، از جمله سریال محبوب شرلوک با بازی بندیکت کامبربچ که با رویکردی مدرن، اما با حفظ نبوغ هلمز، به موفقیت رسید. این فیلم ثابت کرد که شرلوک هلمز پتانسیل تطبیق با دوران مدرن و ژانرهای مختلف را دارد و می تواند همچنان مخاطبان جدیدی را جذب کند.

نقش شرلوک هلمز ۲۰۰۹ در کارنامه هنری رابرت داونی جونیور نیز بسیار مهم است. این فیلم، در کنار نقش آیرون من، جایگاه او را به عنوان یک ستاره بزرگ هالیوود تثبیت کرد و نشان داد که او توانایی ایفای نقش های پیچیده و متفاوت را دارد. برای گای ریچی نیز، این فیلم یک بازگشت موفقیت آمیز به جریان اصلی سینما پس از چند پروژه ناموفق بود و سبک کارگردانی خاص او را بار دیگر در معرض دید مخاطبان جهانی قرار داد. موفقیت تجاری و هنری فیلم، منجر به تولید دنباله آن، شرلوک هلمز: بازی سایه ها در سال ۲۰۱۱ شد که آن نیز به موفقیت های چشمگیری دست یافت و بر میراث این سری فیلم ها افزود.

شرلوک هلمز ۲۰۰۹ نمونه ای بارز از چگونگی بازآفرینی یک اثر کلاسیک برای نسل جدید است، به گونه ای که هم به ریشه ها احترام بگذارد و هم تازگی و هیجان را به ارمغان آورد.

این فیلم نه تنها یک اثر سینمایی سرگرم کننده، بلکه یک نقطه عطف فرهنگی است که به تثبیت مجدد شرلوک هلمز به عنوان یک نماد جهانی هوش، اکشن و ماجراجویی کمک کرد و الهام بخش نسل جدیدی از اقتباس ها و طرفداران این کارآگاه نابغه شد.

نتیجه گیری: چرا شرلوک هلمز ۲۰۰۹ اثری ماندگار است؟

فیلم شرلوک هلمز ۲۰۰۹ نه تنها یک اثر سینمایی موفق در زمان خود بود، بلکه به دلیل چندین ویژگی برجسته، به اثری ماندگار در ژانر خود و در کارنامه سازندگانش تبدیل شد. این فیلم با رویکردی نوآورانه به شخصیت شرلوک هلمز، توانست تعادلی بی نظیر میان احترام به داستان های کلاسیک آرتور کانن دویل و ارائه یک تجربه مدرن و پویا برقرار کند.

نقاط قوت اصلی این فیلم در چندین محور قابل جمع بندی است: بازی درخشان و شیمی استثنایی میان رابرت داونی جونیور و جود لا که جان تازه ای به زوج هلمز و واتسون بخشیدند؛ سبک کارگردانی منحصر به فرد گای ریچی که با تدوین های سریع، صحنه های اکشن خلاقانه و تکنیک های بصری خاص، ریتم پرسرعتی به فیلم بخشید؛ موسیقی متن به یادماندنی هانس زیمر که با نوآوری و قدرت فضاسازی، به یکی از شاخصه های فیلم تبدیل شد؛ و سرانجام، داستان پردازی جذاب و پر پیچ و خم که با الهام از سنت های کارآگاهی، به عناصر اکشن و ماوراءالطبیعه نیز ورود کرد. معرفی فیلم شرلوک هلمز ۲۰۰۹ به عنوان نقطه ای عطف در تاریخ اقتباس های سینمایی این شخصیت، راه را برای نسخه های بعدی باز کرد و نشان داد که شرلوک هلمز همچنان می تواند در قرن بیست و یکم نیز مخاطبان گسترده ای را به خود جذب کند.

توصیه می شود که علاقه مندان به فیلم های معمایی، اکشن، و طرفداران شخصیت شرلوک هلمز، چه کسانی که این فیلم را قبلاً تماشا کرده اند و چه کسانی که قصد تماشای آن را دارند، بار دیگر به تماشای این اثر بنشینند. شرلوک هلمز ۲۰۰۹ نه تنها یک سرگرمی محض، بلکه یک مطالعه موردی موفق از احیای یک شخصیت کلاسیک در قالب مدرن سینماست که ارزش های فنی و هنری قابل توجهی را به نمایش می گذارد.